Λίγες μέρες μετά την κήρυξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το γερμανικό υποβρύχιο U-47 διεισδύει στον μεγάλο βρετανικό ναύσταθμο Σκάπα Φλόου, στη Σκωτία και βυθίζει το θωρηκτό HMS Royal Oak.
Ο Γερμανός πλοίαρχος Γκούνθερ Πρίεν κατόρθωσε μετά από μικρή προσπάθεια να εντοπίσει το αγκυροβολημένο, παλιό θωρηκτό και να εκτοξεύσει τρεις τορπίλες λίγο μετά τη 01:00. Μόνο μία βρήκε το στόχο της εγείροντας το πλήρωμα. Μη συνειδητοποιώντας ότι πρόκειται για επίθεση, το πλήρωμα άρχισε να ελέγχει τις αποθήκες πυρομαχικών για ανάφλεξη. Ο Πρίεν ανέστρεψε και εκτόξευσε δύο ακόμα τορπίλες από τους τορπιλοσωλήνες πρύμνης που αστόχησαν όλες. Τότε, επαναγέμισε τις τορπίλες πλώρης και εκτόξευσε μια ομοβροντία από άλλες τρεις, που πέτυχαν όλες το στόχο τους, τινάσσοντας την αποθήκη πυρομαχικών και τυλίγοντας το πλοίο στις φλόγες.
Οι προσπάθειες του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού να σώσει το πλοίο μέσα στη νύχτα, απέτυχαν. Αυτό πήρε γρήγορα κλίση και άρχισε να βυθίζεται, ενώ εκατοντάδες ναύτες έπεσαν μέσα στο πηχτό σκοτάδι στα παγωμένα νερά, που καλύπτονταν από λάδι και πετρέλαιο που είχε πάρει φωτιά. Ελάχιστοι κατάφεραν να κολυμπήσουν τα 800 μέτρα που τους χώριζαν από την ακτή.
Αντίθετα στις διαταγές για απόλυτη συσκότιση, το βοηθητικό πλοίο “Daisy 2” φωταγωγήθηκε και κατόρθωσε να εντοπίσει και να διασώσει τους 386 από τους 424 άνδρες που επέζησαν του ναυαγίου. Για την πράξη αυτή ο κυβερνήτης του κέρδισε τον σταυρό διακεκριμένων υπηρεσιών. Παράσημα αποδόθηκαν και στην άλλη πλευρά, με τον Πριεν να τιμάται με το Σιδηρούν Σταυρό πρώτης τάξης.
Συνολικά 833 ναυτικοί πνίγηκαν στο ναυάγιο, μεταξύ αυτών ο αντιναύαρχος Χένρυ Μπλάκροουβ, διοικητής της 2ης Μοίρας Μάχης και πάνω από 100 ναυτόπαιδες κάτω των 18 ετών. Οι τελευταίοι υπηρετούσαν ως εκπαιδευόμενοι για να ενταχθούν στη δύναμη του στόλου με την ενηλικίωσή τους, μια παλιά ναυτική παράδοση των Βρετανών, η οποία όμως περιορίστηκε μετά από την επίθεση.
To U-47 συνέχισε τη δράση του βυθίζοντας συνολικά 30 εμπορικά πλοία (μεταξύ τους τα ελληνόκτητα “Ποσειδών” και “Γεώργιος Κυριακίδης” ) και προξενώντας ζημιές σε οκτώ ακόμα, μέχρι τη μυστηριώδη εξαφάνισή του στις 20 Φεβρουαρίου 1941. Κερδίζοντας σε αυτό το μικρό διάστημα τον τίτλο του πιο επιτυχημένου U-boot του πολέμου.
Το HMS Royal Oak παραμένει ακόμα βυθισμένο στο σημείο αγκυροβολίας του, μετά από 80 και πλέον χρόνια. ως μνημείο θυσίας του Βρετανικού Ναυτικού. Το ναυάγιο απελευθερώνει ακόμα πετρέλαιο στην επιφάνεια, από τους 3.000 τόνους που είχε όταν βυθίστηκε. Στη δεκαετία του 1990, έγιναν προσπάθειες να αντληθεί το πετρέλαιο ή να σφραγιστεί μόνιμα χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Ένα ενδιαφέρον βίντεο μπορείτε να παρακολουθήσετε στον παρακάτω σύνδεσμο:
