ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 28 Σεπτεμβρίου 1941: Η εξέγερση και η σφαγή της Δράμας

Με παρότρυνση του Μακεδονικού Γραφείου του ΚΚΕ, πραγματοποιείται εξέγερση στην πόλη της Δράμας κατά των Βουλγαρικών αρχών κατοχής. Οι τελευταίοι είχαν αγαστή συνεργασία με τους Γερμανούς και ανέλαβαν τη διοίκηση και κατοχή μεγάλων περιοχών της Βόρειας Ελλάδας και της Νότιας Γιουγκοσλαβίας (την αποκαλούμενη από τους ίδιους, Μακεντόνια Βαρντάρσκα) απελευθερώνοντας γερμανικά στρατεύματα από καθήκοντα φύλαξης. Ταυτόχρονα, οι Βούλγαροι προωθούσαν τη, γνωστή από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και πιο πριν, αναθεωρητική στρατηγική τους για τον αφελληνισμό της Μακεδονίας και της Θράκης και την ενσωμάτωση τους στη Βουλγαρία.

Βουλγαρικό τμήμα παρελαύνει σε πόλη της Βόρειας Ελλάδας κατά τη διάρκεια της τριπλής κατοχής. Παρά το γεγονός ότι ούτε ένας Βούλγαρος στρατιώτης πολέμησε στις μάχες του μεγάλου Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (πέραν ενός τάγματος εθελοντών στα SS), η Βουλγαρία προσέφερε το έδαφός της για τη στρατηγική προσέγγιση των Βαλκανίων από τους Γερμανούς και τον στρατό της για τη φρούρηση των κατεχομένων περιοχών στη Γιουγκοσλαβία και στη Βόρεια Ελλάδα. Η συμπεριφορά του βουλγαρικού στρατού και των αρχών κατοχής γενικά ήταν η σκληρότερη και πιο απάνθρωπη από όλους τους ξένους στρατούς, παρόλο τον ισχυρό “ανταγωνισμό”. Η συστηματική πολιτική τρομοκρατίας και οικονομικής αφαίμαξης, που έφτασε στα όρια της γενοκτονίας, ευθύνονται για την ερήμωση μεγάλων περιοχών της Γιουγκοσλαβίας, της Μακεδονίας και της Θράκης.

Η εξέγερση θα γνωρίσει αρχικά την επιτυχία και θα επεκταθεί γρήγορα σε γειτονικές πόλεις και χωριά. Την επόμενη μέρα όμως, ο Βουλγαρικός στρατός θα συγκεντρώσει και θα εκτελέσει 2.000 περίπου άνδρες ηλικίας 18-45 ετών στη Δράμα και στη γύρω περιοχή. Τα αντίποινα θα συνεχιστούν προκαλώντας τεράστιο προσφυγικό ρεύμα περί των 100.000 ανθρώπων προς τη γερμανοκρατούμενη κεντρική Μακεδονία, με αποτέλεσμα ολόκληρες περιοχές να ερημωθούν.

Οι βουλγαρικές πηγές θα παραδεχθούν την εκτέλεση 1.600 περίπου ανδρών “μόνο” αλλά ο ακριβής αριθμός των θυμάτων είναι αδύνατον να υπολογιστεί. Καθώς εκτός από αντάρτες και άρρενες αμάχους που εκτελέστηκαν για παραδειγματισμό, οι Βούλγαροι συνέχισαν να σκοτώνουν και να κακοποιούν χωρικούς “για συνεργασία με τους αντάρτες”, εννοώντας απλά τους πρόσφυγες που κατέφευγαν στη Δράμα για προστασία από τα διπλανά χωριά. Από βουλγαρικής πλευράς, τις μέρες της εξέγερσης σκοτώθηκαν περίπου 100 περίπου ένοπλοι (στρατιώτες, χωροφύλακες, πολιτοφύλακες) και προύχοντες της πόλης και των γύρω χωριών.

Βουλγαρική γελοιογραφία για την κατάπνιξη της ελληνικής εξέγερσης στη Δράμα. Βούλγαρος με χαρακτηριστική ενδυμασία “τιμωρεί” Έλληνα που τόλμησε να αντιμιλήσει.

Η καταστροφή κατέδειξε πως πρωτοβουλίες περί εξέγερσης, τέτοιας κλίμακας χωρίς καθοδήγηση από ένα ανώτερο όργανο, που συνήθως ήταν το Συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής, ήταν πολύ επικίνδυνο να αφήνονται στην διαχείριση τοπικών ομάδων. Η εξέγερση της Δράμας στοίχισε τελικά πολύ περισσότερο από την όποια αρχική επιτυχία, επιτείνοντας την ανασφάλεια και αγωνία του πληθυσμού και ερημώνοντας περισσότερο την Θράκη και Μακεδονία από το ελληνικό στοιχείο. Σταδιακά, η Βουλγαρία θα απλώσει περισσότερο την κυριαρχία της στην Βόρειο Ελλάδα προσδοκώντας την προσάρτησή της στο τέλος του πολέμου. Ευτυχώς ο Άξονας θα ηττηθεί…

Most Popular