Μονάδες του Πρώτου Συγκροτήματος Αμερικανών Εθελοντών, γνωστών ως οι «Ιπτάμενοι Τίγρεις», βλέπουν την πρώτη τους δράση, στο μέτωπο της Βιρμανίας εναντίον των Ιαπώνων.
Η μονάδα ήταν μια Πτέρυγα μάχης (τρείς μοίρες των 30 αεροσκαφών), στελεχωμένη από πιλότους του Ναυτικού, του Στρατού και των Πεζοναυτών, που είχαν καταταγεί μετά από προεδρική άδεια στην υπηρεσία της Κινεζικής (Εθνικιστικής) Αεροπορίας. Τα μέλη της αμοίβονταν σχεδόν τρείς φορές περισσότερο από ό,τι στις ΗΠΑ (περίπου $250 για τους μηχανικούς και $750 για τον διοικητή Μοίρας) και στους 6 μήνες της ύπαρξής της πιστώθηκε την κατάρριψη 296 ιαπωνικών αεροσκαφών.
H μονάδα συγκροτήθηκε προκειμένου να παρέχει κάλυψη από αέρος στα εθνικιστικά κινεζικά στρατεύματα ενώ Αμερικανοί στρατιωτικοί σύμβουλοι προσπαθούσαν να επιβλέψουν την εκπαίδευση και αναδιοργάνωση των χερσαίων δυνάμεων. Κεντρική φυσιογνωμία στη συγκρότησή της διεδραμάτισε ο αεροπόρος Claire Lee Chennault, αξιωματικός της Αμερικανικής Αεροπορίας Στρατού που είχε αποστρατευτεί για λόγους υγείας. Ο Chennault ταξίδεψε στην Κίνα και προσελήφθη ως σύμβουλος και εκπαιδευτής της Αεροπορικής Δύναμης του στρατού του Τσιάνγκ Κάι Σεκ, εφαρμόζοντας σημαντικές αλλαγές στη δομή της. «Μου είπαν ότι η αεροπορία είχε 500 αεροπλάνα. Τους απάντησα ότι έχουν 91 αξιόπλοα και πολύ ανεπαρκείς πιλότους», θα έγραφε αργότερα στα απομνημονεύματά του.
Το 1940, η ΕΣΣΔ απέσυρε την υποστήριξή της από την Κίνα και ο Chennault ταξίδεψε πίσω στις ΗΠΑ ως μέλος της κινεζικής αντιπροσωπείας, όπου συναντήθηκε με τον πρόεδρο Ρούζβελτ. Ο τελευταίος πείσθηκε να πουλήσει έναντι μικρού τιμήματος 100 παλιότερα καταδιωκτικά Curtiss P-40, ενώ έδωσε την άδεια στον Chennault να στρατολογήσει σε εθελοντική βάση εκπαιδευμένους χειριστές από τις αεροπορικές βάσεις των ΗΠΑ. Οι τελευταίοι θα υπηρετούσαν ως μισθοφόροι δρώντας και ως εκπαιδευτές για τους Κινέζους συναδέλφους τους. Μέχρι τα μέσα του 1941, 99 χειριστές (59 της αεροπορίας Nαυτικού, επτά των Πεζοναυτών και 33 της αεροπορίας Στρατού) καθώς και 200 περίπου μηχανικοί αεροσκαφών ταξίδεψαν διαδοχικά στην Κίνα, στελεχώνοντας τη νέα αυτή μονάδα, που επίσημα ονομάστηκε “Αμερικανική Ομάδα Εθελοντών” (American Volunteer Group ή AVG). Από αυτούς, οι δώδεκα ήταν Αμερικανοί κινεζικής καταγωγής.
Αν και αμερικανικά αεροσκάφη με Αμερικανούς πιλότους στα χειριστήρια, η μονάδα παρέμενε κινεζική και αυτό σύμφωνα με το υπουργείο Eξωτερικών των ΗΠΑ ήταν αρκετό για να αρνηθούν οι ΗΠΑ κάθε ανάμιξη στα πολεμικά δρώμενα στην Κίνα, συντηρώντας το καθεστώς ουδετερότητας των ΗΠΑ.
Στις 20 Δεκεμβρίου 1941, 13 μέρες μετά το Περλ Χάρμπορ και 12 μέρες μετά την είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο, ιαπωνικά βομβαρδιστικά επιτέθηκαν στην έδρα της AVG στο Kunming της νοτιοανατολικής Κίνας με σκοπό να την καταστρέψουν στο έδαφος. Οι πιλότοι της απογειώθηκαν αμέσως και στην αερομαχία που ακολούθησε κατέρριψαν τα εννέα από τα δέκα ιαπωνικά αεροσκάφη, με τίμημα ένα καταδιωκτικό που εκτέλεσε αναγκαστική προσγείωση όταν του τελείωσαν τα καύσιμα. Ο χειριστής διέφυγε χωρίς σημαντικά τραύματα. Έτσι, η αερομαχία ήταν η πρώτη νίκη των αμερικανικών όπλων έναντι των Ιαπώνων, αμέσως μετά την ταπείνωση στο Περλ Χάρμπορ.
Η μονάδα των «Ιπταμένων Τίγρεων» έφτασε να αριθμεί 311 άτομα και πετούσε τα καταδιωκτικά Ρ-40 με χαρακτηριστικό το βαμμένο «σαγόνι του καρχαρία», που τους κέρδισε και το παρατσούκλι «Ιπτάμενοι Τίγρεις». Ενεπλάκησαν σε 50 περίπου αερομαχίες και τις κέρδισαν όλες με απώλειες μόλις 14 χειριστών. Η μονάδα διαλύθηκε στις 4 Ιουλίου 1942 και το προσωπικό της απορροφήθηκε από το 23ο Συγκρότημα Μάχης της USAAF.
