ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 31 Μαΐου 1942: Επιδρομή στο Σίδνεϊ, το ιαπωνικό ναυτικό στις ακτές της Αυστραλίας

Με την αυτοκρατορική Ιαπωνία στο απώγειο της δυναμικής της επέκτασης στην Ανατολή, έξι σχεδόν μήνες μετά το Περλ Χάρμπορ και μετά από μια σειρά αριστοτεχνικών χτυπημάτων κατά των γειτονικών κρατών και αποικιών, η Ιαπωνία αποφάσισε να “δείξει τα δόντια της” και στο μεγάλο έπαθλο του Νοτίου Ειρηνικού, στην ήπειρο της Αυστραλίας.

Το μεγάλο και σε μεγάλο βαθμό ακατοίκητο νησί (ο πληθυσμός είναι συγκεντρωμένος σε συγκεκριμένες περιοχές) αποτελούσε μια ακμάζουσα κοινότητα του δυτικού πολιτισμού και στρατηγικά θα μπορούσε να αποτελέσει ένα ισχυρό πάτημα σε κάποιον που θα ήθελε να αμφισβητήσει την ιαπωνική ναυτική κυριαρχία.

Έτσι σε μια επιχείρηση καταστροφής των αυστραλιανών λιμανιών και διατάραξης της ναυτικής επικοινωνίας της χώρας, πέντε υποβρύχια του ιαπωνικού αυτοκρατορικού ναυτικού προσέγγισαν τις ακτές της Αυστραλίας και εξαπέλυσαν τρία υποβρύχια-νάνους, τύπου Ko-hyoteki.

Τα μικρά υποβρύχια με τα διμελή πληρώματα έπλευσαν σε κατάδυση προς το λιμάνι του Σίδνεϊ. Πέρασαν ανάμεσα από τα κενά που άφηνε το μισοτελειωμένο ανθυποβρυχιακό δίχτυ και αναδύθηκαν για να επιλέξουν τους στόχους τους, όπου περίμεναν ότι θα ήταν πολλά αγκυροβολημένα πολεμικά πλοία, των ΗΠΑ, της Αυστραλίας και της Βρετανίας.

Κάπου εκεί, η τύχη εγκατέλειψε τους Ιάπωνες. Το υποβρύχιο Μ-14 προσέκρουσε σε ύφαλο, οπισθοδρόμησε για να ξεκολλήσει και η προπέλα του αρπάχτηκε στο δίχτυ. Ανήμποροι να το απελευθερώσουν και έχοντας εντοπιστεί από προβολείς πλοίων, το πλήρωμα ενεργοποίησε τα εκρηκτικά αυτοκαταστροφής και ανατινάχτηκε μαζί με το υποβρύχιο.

Το Μ-21 αναδύθηκε σε μικρή απόσταση απέναντι από αρκετούς στόχους αλλά εντοπίστηκε σχεδόν αμέσως από τα πολεμικά, που άνοιξαν πυρ με πυροβόλα των 5 ιντσών και πολυβόλα χωρίς αποτέλεσμα. Το υποβρύχιο επιχείρησε να ξαναεισέλθει στο λιμάνι μετά από 4 ώρες αλλά εντοπίστηκε εκ νέου και καταδιώχθηκε με βόμβες βυθού. Από την επίθεση έπαθε μεγάλες ζημιές και κατέστη ακυβέρνητο με αποτέλεσμα να βυθιστεί και το πλήρωμά του να αυτοκτονήσει.

Το Μ-24 αναδύθηκε και έγινε αντιληπτό από ανθυποβρυχιακά σκάφη που του επιτέθηκαν με πυρά και βόμβες βυθού. Καταδύθηκε και παρέμεινε για ένα διάστημα στο βυθό του λιμανιού και μόλις ο διοικητής του λιμένος αντιναύαρχος Muirhead-Gould ανακάλεσε τα περιπολικά, εκτόξευσε τις τορπίλες του κατά του βαρέως καταδρομικού USS Chicago. Και οι δύο τορπίλες αστόχησαν με την μία να σφηνώνεται στην ακτή χωρίς να εκραγεί και τη δεύτερη να βυθίζει το επιταγμένο πορθμείο HMAS Kuttabul σκοτώνοντας 21 και τραυματίζοντας 10 ναύτες. Ήταν η μοναδική επιτυχία της επίθεσης.

Το Μ-24 καταδύθηκε και εξαφανίστηκε. Η τύχη του αγνοείτο για πάνω από έξι δεκαετίες. Ανακαλύφθηκε εγκαταλελειμμένο έξω από τη βόρεια έξοδο του λιμανιού από αυτοδύτες το 2006. Τα υπόλοιπα πέντε μεγάλα υποβρύχια θα επιδοθούν σε μια προσπάθεια αποκλεισμού των αυστραλιανών λιμανιών τορπιλίζοντας εμπορικά πλοία και εκτελώντας βομβαρδισμούς του Σίδνεϊ και του Νιουκάσλ.

Τα αποτελέσματα συνολικά της επιδρομής θα είναι μέτρια ως μηδαμινά. Παρόλα αυτά, ο πανικός που προκλήθηκε στον πληθυσμό και στην κυβέρνηση της Αυστραλίας ήταν μεγάλος. Φόβοι επικείμενης ιαπωνικής απόβασης οδήγησαν σε στενότερη συνεργασία με τις ΗΠΑ και οργάνωση ομάδων προστασίας αλλά και στην ενίσχυση της άμυνας των λιμένων και της οργάνωσης των εμπορικών πλοίων σε νηοπομπές.