Μετά από 15 μέρες επιτυχημένης αντίστασης στην οχυρωμένη τοποθεσία Bir Hakeim, νοτιοδυτικά του Τομπρούκ, οι δυνάμεις των Ελεύθερων Γάλλων του ταξιάρχου με το γερμανικό όνομα, Μαρί-Πιερ Κένιχ (Général de brigade Marie-Pierre Kœnig), υποχωρούν.
Οι δυνάμεις του Κένιχ (περίπου 3.700 άνδρες) έχασαν περίπου το 1/3 της δύναμής τους πολεμώντας εναντίον της κύριας δύναμης ελιγμού του Afrika Korps (πλέον είχε ενισχυθεί με ιταλικά και γερμανικά στρατεύματα και νέα άρματα και μετονομαστεί σε Panzerarmee Afrika), κατά την μάχη της Γκαζάλα για την εκπόρθηση του Τομπρούκ.
Οι δυνάμεις του Άξονα έχασαν 3.300 άνδρες σε νεκρούς, τραυματίες, αιχμαλώτους κι αγνοουμένους, ενώ η αντίσταση των Ελεύθερων Γάλλων κατέστρεψε 64 άρματα μάχης και τεθωρακισμένα καθώς και 100 περίπου οχήματα άλλων τύπων. Ακόμη η Luftwaffe έχασε 49 αεροσκάφη από τη δράση της RAF και αντιαεροπορικά πυρά.
Η θέση του Bir Hakeim αποδείχθηκε σημαντική και η αντίσταση των Γάλλων μη αναμενόμενη. Τελικά, το Τομπρούκ έπεσε 10 μέρες μετά, αλλά η φθορά και η καθυστέρηση που προσέφεραν οι Γάλλοι ακύρωσε την επιχείρηση «Ηρακλής» (Unternehmen Herkules ή Operazione C3 για τους Ιταλούς), μια αερομεταφερόμενη επιχείρηση ανάλογη της Κρήτης, με στόχο την κατάληψη της Μάλτας.
Τέλος, η σύγκρουση κέρδισε τον σεβασμό των αντιπάλων για τη μαχητικότητα των Γάλλων, με τον Χίτλερ να τους αναγνωρίζει (πρόσκαιρα) ως την καλύτερη ευρωπαϊκή μαχητική δύναμη μετά τους Γερμανούς και τον Τσώρτσιλ να τους αποκαλεί “Fighting French”.
