Η RAF εξαπολύει τα στρατηγικά βομβαρδιστικά της εναντίον της γερμανικής πρωτεύουσας: Στις 18 Νοεμβρίου 1943, 440 Lancasters και 4 Mosquitos αφήνουν το φορτίο τους στα τυφλά πάνω από την πόλη λόγω της πυκνής νέφωσης. Η αντίδραση της γερμανικής αεράμυνας ήταν χλιαρή, καταδεικνύοντας τον αιφνιδιασμό της. Μόνο λίγα καταδιωκτικά αντιμετώπισαν τον τεράστιο βρετανικό σχηματισμό καταρρίπτοντας 9 αεροσκάφη.
Η αεροπορική επίθεση ήταν έμπνευση του πτεράρχου ‘Αρθουρ Χάρις που πίστευε πως ένα μαζικό χτύπημα κατά της πρωτεύουσας της Γερμανίας και άλλων μεγάλων πόλεων, θα έκαμπτε το ηθικό του λαού και στρατού δίνοντας σύντομα τέλος στον πόλεμο και τη νίκη στους Συμμάχους: “Μπορούμε να καταστρέψουμε το Βερολίνο από άκρη σε άκρη, αν μας στηρίξει και η Αμερικανική Αεροπορία. Θα χάσουμε 400-500 βομβαρδιστικά αλλά η Γερμανία θα χάσει τον πόλεμο”.
Η επιχείρηση κατά του Βερολίνου, που με έναρξη τη 18η Νοεμβρίου κράτησε έως το Μάρτιο του 1944, χρειαζόταν σύμφωνα με τους υπολογισμούς του επιτελείου του γύρω στα 800 βομβαρδιστικά ανά επίθεση, που η Βρετανία μόνη δεν είχε. Η Αμερικανική Αεροπορία είχε ήδη πληρώσει βαρύ φόρο αίματος πάνω από τις πρόσφατες επιδρομές στο Σβάινφουρτ και δεν δέχτηκε να συμμετάσχει.
Το γεγονός ανάγκασε την R.A.F. να επιχειρήσει με λιγότερα αεροσκάφη σε επαναλαμβανόμενες αποστολές πάνω από τον ίδιο στόχο που μεταφραζόταν σε σημαντικές απώλειες. Η καταστροφή στο έδαφος ήταν μεγάλη αλλά τα αποτελέσματα που παρήγαγε δεν ήταν αυτά που ανέμενε ο Χάρις και οι επιτελείς του. Έτσι η R.A.F. έχασε 7.000 άνδρες από τα πληρώματα των 1.047 αεροσκαφών που καταρρίφθηκαν και των 1.682 που υπέστησαν ζημιές ή καταστράφηκαν κατά την προσγείωση.
Άλλο αποτέλεσμα της βρετανικής επιχείρησης κατά των γερμανικών πόλεων ήταν πως η Luftwaffe ανανέωσε τις επιθέσεις της κατά του Λονδίνου και άλλων βρετανικών αστικών κέντρων με την επιχείρηση “Αιγόκερως” (Unternehmen Steinbock). Που απομείωσε σημαντικά τις τάξεις των βομβαρδιστικών της, ωθώντας την στη συνέχεια, να αξιοποιήσει τα “θαυματουργά όπλα” των πυραύλων εδάφους-εδάφους.
