Αμερικανικό υποβρύχιο τορπιλίζει το ιαπωνικό αεροπλανοφόρο συνοδείας Chuyo, που βυθίζεται με απώλεια 1.270 ζωών. Το Chuyo και έπλεε το βράδυ της προηγουμένης από τη νήσο Truk στη Μικρονησία, μαζί με δύο ελαφρά αεροπλανοφόρα και υπό τη συνοδεία ενός ελαφρού καταδρομικού και τεσσάρων αντιτορπιλικών, όταν πέντε λεπτά μετά τα μεσάνυχτα δέχτηκε μια τορπίλη.
Η τοπίλη προήλθε από το αμερικανικό υποβρύχιο USS Sailfish, κλάσης “Sargo”, που βρισκόταν σε περιπολία νοτίως της νήσου Honsu, όταν έλαβε σήμα για διερχόμενη νηοπομπή εχθρικών πολεμικών. Τη νύχτα της 3ης προς 4η Δεκεμβρίου 1943, υπό σφοδρή θαλασσοταραχή ο κυβερνήτης του υποβρυχίου, Robert E. Mc C. Ward, αναδύθηκε σε βάθος περισκοπίου και έκανε επαφή με το ραντάρ εντοπίζοντας τέσσερα στίγματα σε απόσταση 8 χλμ., δύο μεγάλων και δύο μικρότερων πλοίων. Με προσοχή, το “Sailfish” έλαβε θέση προς τον μεγαλύτερο στόχο και λίγο μετά τα μεσάνυχτα από απόσταση 2.000 μέτρων εξαπέλυσε μια δέσμη τεσσάρων τοπιλών, από τις οποίες οι δύο βρήκαν τον στόχο τους.
Η έκρηξη μίας προκάλεσε μεγάλο ρήγμα στην πλώρη του αεροπλανοφόρου και κατάρρευση του προσθίου τμήματος του καταστρώματος, με κίνδυνο να αποκοπεί πλήρως. Ο πλοίαρχος του Chuyo προσπάθησε να σώσει το πλοίο κλείνοντας τα στεγανά και οπισθοπορώντας με χαμηλή ταχύτητα προς τη Yokosuka, για να περιορίσει την εισροή υδάτων.
Το “Sailfish” καταδύθηκε άμεσα για να αποφύγει την καταδίωξη που ήρθε με επίθεση βομβών βυθού από τα αντιτορπιλικά συνοδείας. Κατόρθωσε να διαφύγει και στις 02:00 εντόπισε με το ραντάρ ξανά τη νηοπομπή, με ένα μεγάλο ίχνος να κινείται αργά. Υποθέτοντας ορθά πως ήταν το πλοίο που είχε ήδη χτυπήσει, προσέγγισε και στις 05:55 εξαπέλυσε άλλες τρεις τορπίλες από απόσταση 3.000 μέτρων, επιτυγχάνοντας ακόμη δύο πλήγματα, καταδυόμενο άμεσα αναμένοντας νέα καταδίωξη.
Οι τορπίλες έπληξαν αυτή τη φορά το αεροπλανοφόρο στο μηχανοστάσιο και έθεσαν εκτός τον ένα κινητήρα του, ενώ δύο αντιτορπιλικά συνοδείας ήρθαν παράπλευρα για βοήθεια. Χωρίς πλώρη και με το μηχανοστάσιο εκτός, η τύχη του Chuyo είχε σφραγιστεί, εκτός κι αν συνοδά πλοία μπορούσαν εγκαίρως να το ρυμουλκήσουν σε ασφαλές λιμένα.
Στις 8 το πρωί, το USS Sailfish κατόρθωσε να αναδυθεί και εντόπισε το Chuyo ακινητοποιημένο, φλεγόμενο και με το κύτος του να έχει λάβει κλίση στα αριστερά. Λίγο αργότερα, στις 08:42, δυο τορπίλες βρίσκουν ξανά στόχο. Το νέο χτύπημα ήρθε στη λαβωμένη αριστερή πλευρά του παλιού επιβατηγού κύτους, που πλημμύρισε γρήγορα με νερά και μέσα σε έξι λεπτά αναποδογύρισε και βυθίστηκε.
Κάπου 1.250 Ιάπωνες ναυτικοί πνίγηκαν στο ναυάγιο του αεροπλανοφόρου καθώς και 20 αιχμάλωτοι Αμερικανοί ναύτες, από το υποβρύχιο USS Sculpin (SS-191) που είχε βυθιστεί μετά από μάχη στις 19 Νοεμβρίου 1943. Κατά τραγική ειρωνεία της τύχης, το USS Sculpin είχε βοηθήσει στη διάσωση του πληρώματος USS Sailfish, όταν αυτό επικάθισε στο βυθό πριν από τέσσερα χρόνια.
Η βύθιση του Chuyo ήταν η πρώτη εχθρικού αεροπλανοφόρου από αμερικανικό υποβρύχιο, αλλά και η μοναδική βύθιση κύριας μονάδας επιφανείας του ιαπωνικού ναυτικού για το έτος 1943. Η απώλεια του ήταν σημαντική αλλά όχι συντριπτική για το αυτοκρατορικό Ιαπωνικό Ναυτικό.
Το Chuyo, μαζί με τα αδελφά του πλοία, Taiyo και Un’yo, είχαν ναυπηγηθεί από τη Mitsubishi στα ναυπηγεία του Ναγκασάκι ως επιβατηγά, αλλά με την έναρξη του πολέμου επιτάχθηκαν και μετατράπηκαν σε ελαφρά αεροπλανοφόρα συνοδείας, για να πυκνώσουν το δίκτυο κάλυψης του αυτοκρατορικού στόλου καθώς η θαλάσσια έκταση που έπρεπε να καλύψει αυξήθηκε κατακόρυφα. Τα πλοία εκτόπιζαν 20.000 τόνους και μπορούσαν να μεταφέρουν 30 αεροσκάφη αλλά δεν έλαβαν μέρος σε καμία ναυμαχία περιοριζόμενα στο ρόλο μεταφοράς αεροσκαφών και εφοδίων. Κατά ειρωνεία της τύχης, όλα χάθηκαν από χτυπήματα αμερικανικών υποβρυχίων, με το Chuyο να είναι πρώτο και τα άλλα δύο να ακολουθούν στο δεύτερο μισό του 1944.
