Η ΙΙΙ Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία φτάνει στο κέντρο της Ιταλικής πόλης Ρίμινι και υψώνει τη σημαία της στο δημαρχείο. Είναι το τέλος της σκληρής μάχης που έδωσε το προσωνύμιο στη μονάδα «ταξιαρχία Ρίμινι». Την επομένη, η πόλη παραδόθηκε.
Η Ορεινή είχε δημιουργηθεί από υπολείμματα των δύο ταξιαρχιών του Ελληνικού Στρατού Μέσης Ανατολής μετά τη στάση τους, κατά τα γεγονότα του Απριλίου 1943 και την εκκαθάρισή τους. Διοικητής ήταν ο συνταγματάρχης Θρασύβουλος Τσακαλώτος, μετέπειτα Αρχηγός Στρατού. Η μόναδα, αφού οργανώθηκε και εκπαιδεύτηκε εν τάχει μέσα στο καλοκαίρι, ακολούθησε την πορεία των Συμμαχικών δυνάμεων στην Ιταλία. Εντάχθηκε στη δύναμη του Νεοζηλανδικού Εκστρατευτικού Σώματος και στις 14 Σεπτεμβρίου ξεκίνησε την επίθεσή της προς την πόλη του Ρίμινι.
Παρά το σκληρό βομβαρδισμό από την αεροπορία και το πυροβολικό, οι γερμανικές δυνάμεις εξακολουθούσαν να κρατούν την παραλιακή πόλη εμποδίζοντας τις συμμαχικές κινήσεις, ενώ πολλές επιθέσεις είχαν αποτύχει να την καταλάβουν. Στα μέσα Σεπτεμβρίου ήταν σειρά της Ελληνικής Ταξιαρχίας.
Στις 14 του μήνα, το βράδυ, οι ελληνικές δυνάμεις με την υποστήριξη τεθωρακισμένων και πυροβολικού του 20ού και 22ου Νεοζηλανδικών τεθωρακισμένων συνταγμάτων άρχισαν να προωθούνται, εμπλεκόμενες σε σκληρές οδομαχίες με Γερμανικά τμήματα. Τα τελευταία ανήκαν στο 1ο Σύνταγμα Αλεξιπτωτιστών (1. Fallschirmjäger Regiment) και κάποιων Ανατολικών Ταγμάτων (Ostbattalion) εθελοντών της Wehrmacht, στρατολογημένων από το Τουρκμενιστάν. Οι απηνείς οδομαχίες θα συνεχιστούν για μια εβδομάδα.
Η ταξιαρχία είχε απώλειες 116 νεκρών επί συνόλου 3.377 ανδρών. Σήμερα η 3η Ταξιαρχία «Ρίμινι» είναι μηχανοκίνητου πεζικού ενώ στο έμβλημα της έχει το ρητό «Αναφαίρετον Όπλον Αρετή».