Η Α΄ Μοίρα του Ιερού Λόχου καταβάλει τη γερμανική φρουρά της Νάξου μετά από τριήμερο σκληρό αγώνα και συλλαμβάνει 69 αιχμαλώτους.
Η επιχείρηση κατά της Νάξου αναλήφθηκε μέρες μετά την αποχώρηση των Γερμανικών δυνάμεων από την Αθήνα. Κάποιες γερμανικές φρουρές σε στρατηγικά σημεία ωστόσο θα παρέμεναν.
Το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής είχε την πληροφορία πως η γερμανική φρουρά της Νάξου είχε περιοριστεί σε 70 περίπου άνδρες, που είχαν συγκεντρωθεί στο φρούριο της πόλης, στην έπαυλη “Έλλη” και στο χωριό Απείρανθος. Το ηθικό ήταν χαμηλό καθώς ήταν φανερό πως η ήττα ήταν δεδομένη.
Στο πλαίσιο των συμμαχικών εκκαθαριστικών επιχειρήσεων στο Αιγαίο, ο Ιερός Λόχος ανέλαβε να απελευθερώσει το νησί. Ομάδα 71 Ιερολοχιτών της ‘Δύναμης Β’ υπό τους λοχαγούς Βασίλειο Μάραντο και Κ. Καλογερόπουλο καθώς και τον ίλαρχο Δ. Τζενάκη μαζί με δύο Βρετανούς αξιωματικούς και δύο διαβιβαστές, οργανώθηκε από τη Χίο και αποβιβάστηκε στις 12 Οκτωβρίου σε παραλία του νησιού.
Σειρά λαθών δυσκόλεψε την επιχείρηση. Καταρχάς το σκότος και η απειρία των πληρωμάτων οδήγησαν να αποβιβαστεί η δύναμη σε λάθος σημείο. Τελικά η ομάδα αναγνώρισης κατόρθωσε και ήρθε σε επαφή με τους συνδέσμους της και δύναμη ανταρτών στο νησί αλλά με μεγάλη αργοπορία. Στη συνέχεια τα αποβατικά από λάθος κατευθύνθηκαν, αντί για την Πάρο όπου ήταν η βάση τους, προς το λιμάνι της Νάξου! Το τρίτο λάθος ήταν των Γερμανών: ο διοικητής της φρουράς, αναμένοντας την ημέρα εκείνη δικά τους αποβατικά που θα εκκένωναν τους άνδρες του, πίστεψε πως τα βρετανικά πλοία ήταν γερμανικά και κινήθηκε ο ίδιος για να συννενοηθεί. Φυσικά συνελήφθη ενώ τα πλοία αποχώρησαν, βαλλόμενα από το φρούριο που επιτέλους είχε καταλάβει τί είχε συμβεί.
Η δύναμη του Ιερού Λόχου προσπάθησε να πετύχει την παράδοση της γερμανικής φρουράς που πλέον είχε τον διοικητή της αιχμάλωτο. Οι Γερμανοί ξεκίνησαν συνομιλίες, αλλά ξαφνικά, Έλληνες αντάρτες που δεν είχαν ενημερωθεί για τις διαπραγματεύσεις άρχισαν να βάλλουν προς το φρούριο. Οι συνομιλίες διακόπηκαν προς στιγμήν αλλά οι Γερμανοί απαίτησαν να μιλήσουν με τον διοικητή τους που ήταν αιχμάλωτος σε βρετανικό πλοίο. Αυτός μέσω ασυρμάτου τους διέταξε να αμυνθούν μέχρις εσχάτων. Οι διαπραγματεύσεις κατέρρευσαν και αναλήφθηκε επίθεση όπως είχε προγραμματιστεί. Ωστόσο, το εγχείρημα αποδείχθηκε δυσκολότερο από όσο φανταζόταν κανείς. Μετά από μερικές άκαρπες ενέργειες και δύο προτάσεις παράδοσης που απορρίφθηκαν, ο λοχαγός Μάραντος ζήτησε ενσχύσεις σε άνδρες, όλμους και αεροπορική υποστήριξη.
Τις πρωϊνές ώρες της 15ης Οκτωβρίου έφτασαν ενισχύσεις του Ιερού Λόχου από την Πάρο μαζί με το διοικητή της Α΄ Μοίρας, συνταγματάρχη Ανδρέα Καλλίνσκη. Με το πρώτο φως έφτασαν και δύο γερμανικά υδροπλάνα για να εκκενώσουν τη φρουρά αλλά δέχτηκαν πολυβολισμούς και ανέστρεψαν. Ο Καλλίνσκης επανέλαβε τους όρους παράδοσης της φρουράς αλλά η πρότασή αποκρούστηκε, οπότε ξεκίνησε επίθεση με την υποστήριξη 4 βρετανικών αεροσκαφών και πυρά από τα αποβατικά σκάφη. Σύντομα οι πύλες παραβιάστηκαν και οι Ιερολοχίτες όρμησαν εντός του φρουρίου. Το κόστος ήταν δύο νεκροί: ο Ιερολοχίτης λοχίας/διαβιβαστής Νικόλαος Μπενίκος και ο Γιώργος Βαλληνδράς του ανταρτικού σώματος Νάξου.
Πηγές: “Ανιχνευτής”, περιοδικό ‘ΤΟΛΜΩΝ’
