Το 1951 ο πόλεμος στην γαλλική Ινδοκίνα βρισκόταν σε κρίσιμο σημείο. Παρά την φαινομενική αριθμητική επάρκεια του Γαλλικού Εκστρατευτικού Σώματος της Άπω Ανατολής (190.000, περιλαμβανομένων 10.000 της αεροπορίας και 5.000 του ναυτικού) οι αντίπαλες δυνάμεις των Βιετ Μινχ κατείχαν σημαντικές εκτάσεις στην ύπαιθρο και πέντε Mεραρχίες των 10.000 ανδρών, εξοπλισμένες από τους Κινέζους, με πλήρη ευχέρεια να διασχίζουν τα σύνορα με την Ερυθρά Κίνα και να διαβιούν εκεί.
Μια σειρά επιθέσεων εναντίον φυλακίων και θέσεων των Γάλλων κατά μήκος της Αποικιακής Οδού 4 αποκρούστηκαν με δυσκολία, με τους Γάλλους να χάνουν 6.000 άνδρες. Οι αριθμοί αυτοί τρόμαξαν το Παρίσι, που ανακάλεσαν τον ύπατο αρμοστή Λεών Πινιόν και τον στρατιωτικό διοικητή, στρατηγό Ζωρζ Καρπεντιέρ, αποστέλλοντας στη θέση τους τον ήρωα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στρατηγό Ζαν ντε Λατρ ντε Τασσινύ, που ανέλαβε τόσο την στρατιωτική όσο και πολιτική διοίκηση της Ινδοκίνας.
Στις 13 Ιανουαρίου 1951, ο Γκιαπ υπακούοντας σε εντολές του κόμματος για εκμετάλλευση των νικών του Φθινοπώρου, μετακίνησε δύο Mεραρχίες (τις 312η και 308η) που ενώθηκαν με την 320ή, κατά της πόλης Βινχ Γιεν, στην κορυφή του αμυντικού τριγώνου των Γάλλων, μόλις 50 χλμ από το Ανόι. Την Βινχ Γιεν υπερασπιζόταν δύο γαλλικά Κινητά Συγκροτήματα (Groupes Mobiles-GM) δυνάμεως 3.000 ανδρών έκαστο. Ο Γκιαπ ήλπιζε να παρεμβάλει μια ισχυρή δύναμη ανάμεσά τους και να τα νικήσει ξεχωριστά, προελαύνοντας μετά στο Ανόι.
Η επίθεση ανελήφθη από την 308η κατά θέσεων βόρεια της πόλης, που υπερασπιζόταν από μια φρουρά 50 Γάλλων. Μόλις η GM3 κινήθηκε για να την ενισχύσει έπεσε σε ενέδρα της 312ης Μεραρχίας των Βιετ Μινχ, από την οποία κατόρθωσε να απεμπλακεί με επέμβαση της αεροπορίας και αφού έχασε το ισοδύναμο ενός τάγματος.
Την επομένη κατέφτασε ο ντε Τασσινύ, που ανέλαβε προσωπικά την διεύθυνση της μάχης. Κάλεσε ισχυρές ενισχύσεις αεροπορίας, έφερε μαζί του το GM2 από το Ανόι και άλλες δυνάμεις. Αμέσως διέταξε το GM1 να επιτεθεί δυτικά αποκαθιστώντας επαφή με το GM3, ενώ καθήλωσε με ισχυρές αεροπορικές προσβολές τις δυνάμεις του εχθρού. Το GM1 εκτέλεσε την αποστολή του με δυσκολία και μαζί με το GM3 εκδίωξαν τους Βιετ Μινχ από τους λόφους που περιέβαλαν την πόλη.
Στις 16 του μηνός, οι Βιετ Μινχ ενέπλεξαν όλη την 308η ως ένα τεράστιο ανθρώπινο κύμα, που αναχαιτίστηκε μόνο με την οργάνωση του μεγαλύτερου γαλλικού αεροπορικού πλήγματος στην ιστορία, το οποίο έκανε για πρώτη φορά χρήση βομβών ναπάλμ σε αυτό το θέατρο επιχειρήσεων.
Το πρωΐ της 17ης, οι διαρκείς αψιμαχίες ώθησαν μονάδες των Γάλλων στους λόφους να αποσυρθούν έχοντας εξαντλήσει τα πυρομαχικά τους. Με τους Βιετ Μινχ τώρα να κατέχουν τους κεντρικούς λόφους και τους Γάλλους τους ακραίους, η κατάσταση γινόταν και πάλι κρίσιμη. Η 308η Μεραρχία επιτέθηκε ξανά κι ο ντε Τασσινύ ενέπλεξε όλες τις εφεδρείες του καλώντας κάθε διαθέσιμο αεροπλάνο. Η αεροπορική κυριαρχία τελικά «έσπασε» την ισχύ των αριθμών. Η 308η διασκορπίστηκε και η 312η δεν κατόρθωσε να ανατρέψει την κατάσταση.
Οι Γάλλοι κέρδισαν μια νίκη αλλά όχι και τον πόλεμο (ο Γκιαπ θα επιτίθετο ξανά σύντομα) αλλά απέδειξαν σε όλους και κυρίως στο Παρίσι, πως είχαν αγωνιστικό πνεύμα και πως ο πόλεμος θα διαρκούσε πολύ.
Φωτογραφίες: Μάχη του Vĩnh Yên -TROUPES d’ELITE N° 88 Mάιος 1987 Εκδόσεις ATLAS
