Η Διεύθυνση Ατομικού Πυροβολικού του Αμερικανικού Στρατού πραγματοποιεί την πρώτη και τελευταία βολή ατομικού όπλου από συμβατικό πυροβόλο, στο πεδίο ατομικών δοκιμών στη Νεβάδα.
Η βολή, που έλαβε τον κωδικό «Grable», έγινε στα πλαίσια του προγράμματος πυρηνικών δοκιμών “Upshot-Knothole”. Για τη συγκεκριμένη χρησιμοποιήθηκε ένα ειδικό πυροβόλο των 280mm, το M65, που αποκαλούταν και “Atomic Annie“. Το βλήμα ήταν μήκους 1,4 μέτρων, και βάρους 384 κιλών. Στις 08:30 το πρωί, το βλήμα έφθασε σε απόσταση 11 χιλιομέτρων και πυροδοτήθηκε σε ύψος 160 μέτρων παράγοντας μια έκρηξη 15 κιλοτόνων. 3.200 άτομα, στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό παρακολούθησαν τη δοκιμή. Μόλις 80 βλήματα του τύπου W19 σαν αυτό που χρησιμοποιήθηκε, κατασκευάστηκαν μεταξύ των ετών 1952-53.
Η βολή πυροβολικού με πυρηνική γόμωση ήταν μία από τις πολλές ιδέες που γενήθηκαν στη δεκαετία του ’50. Το σχέδιο ανατέθηκε από το 1949 στον σχεδιαστή Robert Schwartz, με βάση το γερμανικό υπερπυροβόλο επί σιδηροτροχιών, Κ5. Η ιδέα υποστηρίχθηκε από το Πεντάγωνο που ήθελε τέτοια όπλα να μπορούν να αναχαιτίζουν την προέλαση εχθρικών σχηματισμών κλείνοντας κοιλάδες, περάσματα και γενικά άξονες εισβολής. Στο ίδιο σκεπτικό αναπτύχθηκαν και συστήματα βαλλιστικών βλημάτων μικρού βεληνεκούς, όπως οι πύραυλοι MGR-3 “Little John”, MGR-1 “Honest John” και οι MGM-5 “Corporal”.
To Μ-65 “Atomic Annie”, βάρους 83 τόνων, το ρυμουλκούσαν δύο ελκυστήρες με μεγίστη ταχύτητα 56 χιλιομέτρων την ώρα. Είκοσι από αυτά κατασκευάστηκαν με κόστος 800.000 δολαρίων το καθένα. Το Πεντάγωνο τα ανέπτυξε σε στρατηγικά σημεία στην Ευρώπη και στην Νότιο Κορέα.Το 1963 αποσύρθηκαν καθώς οι πύραυλοι ξεπερνούσαν το όπλο σε επιδόσεις και ήταν πολύ πιο εύκολο να μετακινηθούν.
