Σε μια σειρά δύο ναυτικών επεισοδίων το αμερικανικό αντιτορπιλικό USS Maddox, που βρισκόταν σε αποστολή συλλογής πληροφοριών στον κόλπο του Τονκίνου στο Βιετνάμ, άνοιξε πυρ εναντίον στιγμάτων στο ραντάρ, που αναγνωρίστηκαν ως Βορειοβιετναμικές τορπιλάκατοι, ρίχνοντας συνολικά 280 βλήματα κάθε διαμετρήματος.
Το USS Maddox είχε λάβει ειδικό εξοπλισμό ηλεκτρονικής παρακολούθησης για να αυξήσει τις ικανότητές SIGINTκοντά στις ακτές του Βιετνάμ. Το πολεμικό στάλθηκαν να παρακολουθήσουν τρεις τορπιλάκατοι Ρ-4 του Βορείου Βιετνάμ. Εντοπίζοντάς τες στο ραντάρ να πλησιάζουν σε απόσταση 10 ν.μ. στις 2 Αυγούστου 1964, το αντιτορπιλικό έβαλλε προειδοποιητικά πυρά, προκαλώντας τις βιετναμικές τορπιλακάτους να αναπτύξουν ταχύτητα και να επιτεθούν με πολυβολισμούς και τορπίλες. Το Maddox αμέσως απάντησε με βλήματα των 5 ιντσών ενώ υποστηρίχθηκε από τέσσερα F-8 Crusader, που απονηώθηκαν από το αεροπλανοφόρο USS Ticonderoga. Τελικά, οι τορπιλάκατοι αποσύρθηκαν με ζημιές.
Δεύτερο επεισόδιο έλαβε χώρα στις 4 Αυγούστου, όταν τα αντιτορπιλικά ‘Maddox’ και ‘Turner Joy’ επέστρεψαν στην περιοχή για “επίδειξη σημαίας”. Αντίθετα με την πρώτη φορά, που το αντιτορπιλικό κινήθηκε σε απόσταση 28 μιλίων από τις ακτές, τώρα τα αμερικανικά πλοία έφτασαν στα 11 μίλια. Ξαφνικά νέοι ταχέως κινούμενοι στόχοι εντοπίστηκαν και τα δύο πλοία μπήκαν σε κατάσταση συναγερμού και άρχισαν ελιγμούς αποφυγής ενώ ενέπλεξαν τα εχθρικά στίγματα στα ραντάρ με πυροβόλα. Για τέσσερις περίπου ώρες, τα πολεμικά κινούνταν σε μια ταραγμένη θάλασσα και ενέπλεκαν τον εχθρό, αλλά στο τέλος της δράσης τα αποτελέσματα ήταν αμφισβητούμενα.
Επίσημα, το Αμερικανικό Ναυτικό ανακοίνωσε ότι τα πλοία του δέχτηκαν ξανά απρόκλητη επίθεση και αμύνθηκαν, διεκδικώντας τη βύθιση δύο τουλάχιστον βορειοβιετναμικών τορπιλακάτων αλλά δεν βρέθηκαν ποτέ ούτε συντρίμμια, ούτε νεκροί ούτε άλλη απόδειξη της βύθισης. Το επεισόδιο έκανε τον πρόεδρο Τζόνσον να δηλώσει ότι οι ΗΠΑ θα συνέδραμαν κάθε έθνος της περιοχής που απειλείτο από κομμουνιστική επιθετικότητα, ενώ το Κογκρέσο πήρε την -ιστορική όπως αποδείχθηκε- απόφαση να εξουσιοδοτήσει τον Τζόνσον να απαντήσει σε κάθε κομμουνιστική κίνηση.
Η συγκεκριμένη απόφαση ήταν η απαραίτητη νομική βάση για την περαιτέρω τεράστια εμπλοκή των ΗΠΑ στο Βιετνάμ, με εκατομμύρια στρατιώτες να στέλνονται εκεί, δεκάδες χιλιάδες να σκοτώνονται και εκατοντάδες χιλιάδες να τραυματίζονται. Μόνο που για πολλές δεκαετίες και έναν πολύνεκρο πόλεμο μετά, η Βορειοβιετναμική ηγεσία διαβεβαίωνε ότι κανένα πλοίο της δεν βρισκόταν στην περιοχή την ημέρα του περιστατικού, ενώ πολλές αμερικανικές πηγές διαψεύδουν ότι πράγματι υπήρξε “επεισόδιο” στις 4 Αυγούστου 1964.
