Πραγματοποιείται η επιχείρηση διάσωσης των επιβατών της πτήσης της Air France στο αεροδρόμιο του Εντέμπε από Ισραηλινούς κομάντος. Η ιστορία είχε ξεκινήσει με την αεροπειρατεία ενός Airbus A300 της πτήσης 139 της Air France, στην Αθήνα όπου είχε σταματήσει για ανεφοδιασμό.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 27 Ιουνίου 1976: Αεροπειρατεία στην Αθήνα, ο δρόμος προς το Εντέμπε
Τέσσερις επιβάτες, οι δύο μέλη της «Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης-επιχειρήσεις εξωτερικού» και δύο της γερμανικής αναρχικής τρομοκρατικής οργάνωσης «Επαναστατικοί Πυρήνες» (RZ) κατέλαβαν την πτήση και οδήγησαν το αεροσκάφος στη Λιβύη. Απαίτηση τους ήταν η απελευθέρωση 40 μελών παλαιστινιακών οργανώσεων, κρατουμένων σε ισραηλινές φυλακές και 13 ακόμα που βρίσκονταν σε φυλακές του εξωτερικού, με αντάλλαγμα την απελευθέρωση των 260 ομήρων, επιβατών και πληρώματος.
Με τις διεθνείς πιέσεις να αυξάνονται, η Λιβύη απέπεμψε το αεροσκάφος που προσγειώθηκε στην Ουγκάντα με τον δικτάτορα της χώρας, Αμίν Νταντά, να υποδέχεται τους αεροπειρατές και τους ομήρους προσωπικά. Αφού εξέτασε εναλλακτικά σενάρια που καλούσαν για μεσολάβηση των ΗΠΑ και της Αιγύπτου προς τον Ιντί Αμίν Νταντά για απελευθέρωση με ανταλλάγματα, τη συμφωνία με τις απαιτήσεις των τρομοκρατών και άλλα, το Ισραήλ εξαπέλυσε μια πολύπλοκη επιχείρηση διάσωσης με κωδικό “Thunderbolt”. Αυτή περιελάμβανε 100 άνδρες των ειδικών δυνάμεων χωρισμένους σε 4 ομάδες, με 4 C-130 να τους μεταφέρουν και 2 Boeing 707 για υποστήριξη.
Αφού πέταξαν σε κλειστό σχηματισμό και ανεφοδιάστηκαν στην Κένυα, τα C-130 προσγειώθηκαν αιφνιδιαστικά στο αεροδρόμιο του Εντέμπε μέσα στη νύχτα. Οι όμηροι είχαν σε σημαντικό βαθμό μειωθεί, αφού οι αεροπειρατές απελευθέρωσαν τους μη Ισραηλινούς και μη Εβραίους στο θρήσκευμα, κρατώντας τελικά 94 επιβάτες και το 12μελές πλήρωμα, που μετέφεραν σε ένα κτίριο του αεροδρομίου.
Οι κομάντος χωρίστηκαν ανά αποστολή: μια ομάδα επιτέθηκε στον σταθμό όπου κρατούνταν οι όμηροι εξουδετερώνοντας τους φύλακές τους, μία εξασφάλισε την περίμετρο του αεροδρομίου, αποκρούοντας μια επέμβαση του στρατού της Ουγκάντα που προσέγγισε μετά τις πρώτες εκρήξεις. Μία ακόμα επιτηρούσε την περίμετρο των αεροσκαφών διάσωσης, τα ανεφοδίασε και καθάρισε τον διάδρομο για ταχεία αποχώρηση. Η 4η ομάδα κατέστειλε τις αντιστάσεις των φρουρών του αεροδρομίου που έβαλλαν από τον πύργο ελέγχου και κατέστρεψε μαχητικά MiG-21 και MiG-17 της αεροπορίας της Ουγκάντα στο έδαφος, για την περίπτωση που ο Νταντά διέτασσε καταδίωξη των αεροσκαφών διάσωσης.
Η επιχείρηση, 3.500 χλμ. μακρυά από το Ισραήλ είχε επιτυχία: 7 τρομοκράτες και 45 στρατιώτες της Ουγκάντα σκοτώθηκαν έναντι 1 Ισραηλινού νεκρού και 5 τραυματιών. O νεκρός ισραηλινός ήταν ο επικεφαλής της επιχείρησης Γιόναταν Νετανιάχου, αδελφός του μετέπειτα πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπενιαμιν Νετανιάχου. Από τους ομήρους 3 σκοτώθηκαν και 10 τραυματίστηκαν, ενώ μία γυναίκα, η 74χρονη Ντόρα Μπλοχ, που είχε διακομιστεί στο νοσοκομείο της Καμπάλα, εκτελέστηκε αργότερα, με εντολή του Νταντά. Η επιχείρηση διδάσκεται σήμερα στις στρατιωτικές σχολές ως επιτυχημένη προσπάθεια επιτελικού σχεδιασμού, δράσης ειδικών επιχειρήσεων και διαχείρισης κρίσεων.
