Σκοτώνεται στο κρησφύγετό του στο Μαχαιρά, όπου είχε κυκλωθεί μετά από προδοσία, ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ, Γρηγόρης Αυξεντίου. Ο ίδιος, που ήταν έφεδρος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού και υπαρχηγός της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ), κυκλώθηκε από υπεράριθμες δυνάμεις Βρετανών (που χρησιμοποίησαν και ελικόπτερα) στο κρυφό του αρχηγείο κοντά στη Μονή Παναγίας Μαχαιρά, νότια της Λευκωσίας.
Η μάχη στην οποία θα φτάσουν να συμμετέχουν 700 περίπου Βρετανοί στρατιώτες, θα κρατήσει από τις 04:30 ως τις 14:00 και θα λήξει με τη σύλληψη των συνεργατών του, Ανδρέα Στυλιανού, Αυγουστή Ευσταθίου, Αντώνη Παπαδόπουλου και Φειδία Συμεωνίδη, που διατάχθηκαν από τον ίδιο να παραδοθούν, όταν η διαφυγή ήταν πια μάταιη. Ο ίδιος παρέμεινε και συνέχισε να πολεμάει για ώρες. Στην κλήση να παραδοθεί απάντησε “Μολών Λαβέ”.
Προς το τέλος, μια χειροβομβίδα τον τραυμάτισε σοβαρά στο λαιμό και οι Βρετανοί έστειλαν τον αιχμαλωτισμένο του σύντροφο, Αυγουστή Ευσταθίου, να τον πείσει να παραδοθεί. Ο Ευσταθίου συντάχθηκε με τον τραυματισμένο αρχηγό του και μαζί πολέμησαν για αρκετή ώρα μέχρι που οι Βρετανοί πυρπόλησαν με βενζίνη το σπήλαιο με αποτέλεσμα να απανθρακωθεί ο Αυξεντίου, ενώ ο Ευσταθίου επέζησε με βαριά εγκαύματα.
Η μάχη έτυχε κάλυψης από τον Τύπο και προκάλεσε μεγάλη αίσθηση τόσο στην Ελλάδα και στην Κύπρο όσο και στη Βρετανία. Το πτώμα του Αυξεντίου τάφηκε στα «φυλακισμένα μνήματα», στις κεντρικές φυλακές Λευκωσίας, για να αποφευχθούν λαϊκές εκδηλώσεις.
Ο Γεώργιος “Διγενής” Γρίβας θα γράψει: “Η δόξα τον ανέβασε ψηλά αφού με την άφθαστη θυσία του έγραψε μίαν των ωραιοτέρων σελίδων της μακραίωνος Ελληνικής Ιστορίας. Το κρησφύγετόν του θα παραμείνει ο ιερότερος χώρος προσκυνήματος δι’ όσους λατρεύουν την ελευθερίαν. Και ο ηρωικός θάνατός του το φωτεινόν παράδειγμα δια τα επιγιγνομένας γενεάς“.
