Τα F4U Corsair με τα «φτερά γλάρου» και την τεράστια έλικα συγκαταλέγονται μεταξύ των αεροσκαφών που άφησαν εποχή στο αμερικανικό Ναυτικό, γράφοντας ιστορία σε δύο πολέμους. Τα μαχητικά του τύπου που κατασκεύασε κατόπιν αδείας η Brewster Aeronautical Corp. στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έμειναν επίσης στην ιστορία –για τους λάθος λόγους.
Τα F3A, όπως ονομάσθηκαν, λοιδορήθηκαν και αντιπαθήθηκαν απ’ όσους τα πέταξαν όσο λίγα αεροπλάνα. Οι υποδεέστερες μέθοδοι παραγωγής και ο ανεπαρκής ποιοτικός έλεγχος έκαναν τα μαχητικά να αφήνουν το εργοστάσιο με τόσα προβλήματα, ώστε το Ναυτικό αναγκάσθηκε να επιβάλει περιορισμούς ταχύτητας και να απαγορεύσει τα ακροβατικά μετά την απώλεια αρκετών αεροσκαφών που έχασαν τις πτέρυγές τους εν πτήσει. Η σχετική έρευνα έδειξε ότι γι’ αυτό ευθύνονταν οι κακής ποιότητας σύνδεσμοι των πτερύγων.
Οι χαμηλοί ρυθμοί παραγωγής, τα σοβαρά κατασκευαστικά προβλήματα και το θέμα συμβατότητας των ανταλλακτικών που προέκυψε οδήγησαν στην απόφαση να μην παραδοθεί κανένα F3A-1 (F4U-1) σε μονάδα πρώτης γραμμής. Κανείς δεν ήθελε ένα μαχητικό που μπορούσε να προδώσει τον χειριστή του στην μάχη, ούτε να έχει να αντιμετωπίσει εφοδιαστικό πρόβλημα στις προκεχωρημένες βάσεις του Ειρηνικού από αταίριαστα ανταλλακτικά.
Τo «Ξεχασμένo Corsair»
Τα αεροπλάνα της Brewster πέρασαν τον πόλεμο στις Μοιρες εκπαίδευσης προετοιμάζοντας τους πιλότους του Ναυτικού και των Πεζοναυτών για τα Corsair που κατασκεύαζαν η Chance Vought και κατόπιν αδείας η Goodyear Aircraft (FG-1A, -1D). Ίσως η μεγαλύτερη συνεισφορά της εταιρίας ήταν ο απλός φορέας που σχεδίασε για την ανάρτηση μιας βόμβας των 1.000 λιβρών στο κεντρικό κάτω τμήμα της ατράκτου των F4U-1/A, γνωστός ως Brewster rack.
Τα ελλαττωματικά F3A ήταν και η χαριστική βολή για την Brewster, γνωστή για τα μέτρια αεροπλάνα της όπως το F2A Buffalo το οποίο στο Midway υπέστη μεγάλες απώλειες καθώς με την έναρξη του πολέμου ο τύπος ήταν ήδη παρωχημένος και εύκολη λεία για τα ανώτερα Zero. Τον Ιούλιο του 1944 το αμερικανικό Ναυτικό ακύρωσε το συμβόλαιο των Corsair και η εταιρία υποχρεώθηκε να κλείσει.
Από τα 735 μαχητικά Corsair που βγήκαν από την γραμμή της Brewster στο Long Island, 430 κατέληξαν στην Αεροπορία του Βασιλικού Ναυτικού (Fleet Air Arm) η οποία παρέλαβε 334 αεροσκάφη της έκδοσης F3A-1 και 96 βελτιωμένα F3A-1D που ονομάσθηκαν Corsair Mk III. Ξεχώριζαν από τα άλλα διαθέτοντας κοντύτερα ακροπτερύγια κατά 8 ίντσες (20,32 εκ.) ώστε να χωρούν στο υπόστεγο των μικρότερων βρετανικών αεροπλανοφόρων.
Σήμερα μόνο ένα ‘Brewster Battler’ απομένει –κι αυτό επειδή… συνετρίβη στις 19 Δεκεμβρίου 1944 σε έναν βάλτο στην Β. Καρολίνα κατά την διάρκεια εκπαιδευτικής πτήσης, σκοτώνοντας τον χειριστή του. Ο συλλέκτης Lex Cralley που το ανέλκυσε το 1990 για να το αποκαταστήσει μηνύθηκε από το αμερικανικό Ναυτικό το οποίο τώρα του ζητά ό,τι απέμεινε! Η ιστορία των αεροπλάνων της Brewster ήταν ανέκαθεν πολύπλοκη.
Αλέξανδρος Θεολόγου
Brewster F3A Corsair: Τα χειρότερα των καλύτερων
