Προετοιμασία της αποστολής
Εξαιτίας της σπουδαιότητας του στόχου και μετά από τη σθεναρή παρέμβαση του Μπορκέζε, η ιταλική ηγεσία ενέκρινε την αποστολή, δίδοντας σε αυτήν τον κωδικό ΕΑ/3. Όταν ο Μποργκέζε το πληροφορήθηκε, επισκέφθηκε τους βατραχανθρώπους του 10ου Ελαφρού Στολίσκου, τους εξέθεσε σε γενικές γραμμές την αποστολή χωρίς να αναφέρει τον στόχο και ζήτησε εθελοντές. Πολλοί παρουσιάσθηκαν, αν και γνώριζαν ότι οι πιθανότητες επιβίωσης ήταν ελάχιστες. Τελικά ο Μποργκέζε επέλεξε 6 άνδρες για την αποστολή και άλλους δύο ως εφεδρικό ζεύγος.
«Maiale»: Ο άθλος των Ιταλών Βατραχανθρώπων στο Λιμάνι της Αλεξάνδρειας στον Β’ΠΠ (A’ Μέρος)
Επικεφαλής της αποστολής τέθηκε ο σχεδιαστής της, Ανθυποπλοίαρχος Ντε Λα Πεν, ο οποίος μαζί με τον Κελευστή Εμίλιο Μπιάνκι θα αποτελούσαν το ζεύγος της πρώτης τορπίλλης με κωδικό Νο 221. Το δεύτερο ζεύγος, που θα επέβαινε στην Νο 222, απετελείτο από τον Λοχαγό Μηχανικού Αντόνιο Μαρτσέλια και τον Δεκανέα Σπάρτακο Σεργκάτ. Για την τρίτη τορπίλλη με κωδικό Νο 223 επελέγησαν ο Λοχαγός Βιντσέντζο Μαρτόλα και ο Λοχίας Μάριο Μαρίνο. Όλοι τους ήταν έμπειροι δύτες με πολεμική πείρα. Από την επόμενη κιόλας ημέρα ξεκίνησε ταχύρυθμη εκπαίδευση. Για την ελαχιστοποίηση των δυσάρεστων απρόοπτων και για τον καλύτερο συντονισμό της επιχείρησης, η Χαρτογραφική Υπηρεσία του Ιταλικού Ναυτικού κατασκεύασε μια μακέτα του λιμένος της Αλεξάνδρειας, βασιζόμενη σε χάρτες, αεροφωτογραφίες και στοιχεία Ιταλών πρακτόρων που δρούσαν στην περιοχή.
Η εκπαίδευση και η τελική μελέτη όλων των στοιχείων, ολοκληρώθηκε στις αρχές του Δεκεμβρίου. Εκείνο που έπρεπε να γίνει στη συνέχεια για να επιτευχθεί ο αιφνιδιασμός, ήταν η μυστικότητα των κινήσεων και η συνεχής ενημέρωση από το δίκτυο πληροφοριών που δρούσε στην Αλεξάνδρεια, καθώς και από τις αναγνωριστικές πτήσεις των αεροσκαφών. Το υποβρύχιο «Σκίρε» που θα ελάμβανε μέρος στην αποστολή, υπέστη μια μικρή τροποποίηση, με την τοποθέτηση στο κατάστρωμα 3 στεγανών φορέων για τη μεταφορά των ειδικών τορπιλλών. Το πρόβλημα της ασφαλούς επικοινωνίας κατά τη διάρκεια της μεταφοράς εξασφαλίσθηκε μέσω των αναγνωριστικών αεροσκαφών που θα συνόδευαν το υποβρύχιο κατά τη διάρκεια της αποστολής.
Τις πρώτες απογευματινές ώρες της 3ης Δεκεμβρίου, το «Σκίρε» με τον Μποργκέζε να επιβαίνει σε αυτό ώστε να παρακολουθεί από κοντά την αποστολή, αναχώρησε από την Λα Σπέτσια. Προκειμένου να εξασφαλισθεί η μυστικότητα της επιχείρησης και καθώς ο Πλοίαρχος Ερνέστο Φόρτσα που θα έπρεπε να αντικαταστήσει τον Μποργκέζε στα καθήκοντα διοικητού του 10ου Ελαφρού Στολίσκου, η μονάδα μετονομάσθηκε σε 10ο Στολίσκο Ακταιωρών. Σύμφωνα δε με το επίσημο ανακοινωθέν για τον απόπλου του «Σκίρε», η αποστολή του ήταν εκπαιδευτικού χαρακτήρα.
Λίγο μετά την απομάκρυνσή του από τη βάση, το υποβρύχιο συνάντησε μια φορτηγίδα στην οποία επέβαιναν οι βατραχάνθρωποι. Με γρήγορες κινήσεις μεταφέρθηκαν οι τορπίλλες από τη φορτηγίδα στους στεγανούς φορείς του υποβρυχίου και οι βατραχάνθρωποι επιβιβάσθηκαν πάλι στη φορτηγίδα για να επιστέψουν στην Λα Σπέτσια. Το υποβρύχιο ξεκίνησε για τη νήσο Λέρο, όπου και έφθασε στις 9 Δεκεμβρίου χωρίς να συναντήσει κάποιο πρόβλημα κατά τη διάρκεια του πλου. Την επομένη ημέρα, κατέφθασε αεροπορικώς από τη Λα Σπέτσια η ομάδα κρούσης. Ο Ντε Λα Πεν και οι άνδρες του συνάντησαν τον Μπορκέζε για να ενημερωθούν και να σχεδιάσουν τις περαιτέρω κινήσεις. Παρών στη συνάντηση είναι και ο Διοικητής Ναυτικών Δυνάμεων Αιγαίου, ο οποίος πιστεύοντας ότι επρόκειτο να διεξαχθεί άσκηση με τη χρήση των νέων τορπιλλών, ζήτησε από τον Μπορκέζε να την παρακολουθήσει. Ο Μπορκέζε για να κερδίσει χρόνο και να μην αποκαλύψει τον πραγματικό του σκοπό, του ανέφερε ότι χρειαζόταν έγκριση από τη Ρώμη.
Το σήμα εστάλη στη Ρώμη 3 ημέρες αργότερα. Το πρωί της 14ης Δεκεμβρίου, επιβιβάζονται στο υποβρύχιο ο Ντε Λα Πεν και οι άνδρες του και δίχως να έλθει απάντηση στο σήμα, το «Σκίρε» απομακρύνθηκε διακριτικά από το λιμάνι της Λέρου, με κατεύθυνση την Αλεξάνδρεια. Οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν δεν είναι ιδανικές.
Στις 15 Δεκεμβρίου, ο Ντε λα Πεν και οι άνδρες του πραγματοποίησαν μια τελευταία ενημέρωση ώστε να επιλυθούν τυχόν απορίες. Στο σχέδιο δράσης δεν υπήρξε καμμία μεταβολή. Όσο για το σχέδιο διαφυγής ο Ντε Λα Πεν μοίρασε αγγλικές λίρες στους άνδρες του για να τις χρησιμοποιήσουν μετά το τέλος της αποστολής, ώστε να μεταβούν σιδηροδρομικός στη Ροζέτη. Η πόλη βρισκόταν στις εκβολές του Νείλου, από όπου θα τους παρελάμβανε το υποβρύχιο «Ζέφυρο». Την επομένη ημέρα οι καιρικές συνθήκες μεταβλήθηκαν άρδην προς το χειρότερο, με αποτέλεσμα το υποβρύχιο να παραμένει σε παρατεταμένη κατάδυση χωρίς καμμία επικοινωνία. Για τον λόγο αυτό, η επιχείρηση αναβλήθηκε κατά μια ημέρα, ώστε να μπορέσουν να επικοινωνήσουν με το κλιμάκιο ασυρμάτων του στολίσκου, το οποίο για τη συγκεκριμένη αποστολή είχε μεταφερθεί στην Αθήνα. Καθόλη την διάρκεια της 17ης Δεκεμβρίου, η επικοινωνία με τη βάση των ασυρμάτων δεν ήταν εφικτή με αποτέλεσμα η αγωνία του Μπορκέζε και των ανδρών του να κορυφώνεται, καθώς δεν ήξεραν αν οι στόχοι τους παρέμεναν στον. Στο μεταξύ οι καιρικές συνθήκες βελτιώθηκαν σημαντικά και το μόνο πρόβλημα, όσο το υποβρύχιο πλησίαζε στην Αλεξάνδρεια, ήταν ο κίνδυνος των ναρκοπεδίων.
Συνεχίζεται…
