Αν εξαιρέσεις ότι λίγο έλειψε να καταρριφθεί, για τον Υποσμηναγό Τόμας Τζένσεν η αποστολή FAC (Forward Air Control) της 9ης Μαΐου 1971 στο Λάος δεν διέφερε και πολύ από τις άλλες. Με εννέα μήνες στην Νοτιοανατολική Ασία και αρκετές πτήσεις στο ενεργητικό του, είχε συνηθίσει πια τους συναγερμούς για MiG. Μόνο που εκείνη την φορά, ο στόχος ήταν αυτός.
«Μόλις είχα αρχίσει να δουλεύω μακριά από την περιοχή του συναγερμού όταν ξαφνικά είδα ένα, μόλις μερικές εκατοντάδες γυάρδες αριστερά μου, να στρέφει απότομα σε άνοδο. Ήταν το πρώτο MiG-21 που έβλεπα εκτός από φωτογραφίες και ενστικτωδώς έστριψα προς το μέρος του για να το βλέπω» περιγράφει ο πιλότος του OV-10A της USAF την αναπάντεχη συνάντηση πάνω από το Plain of Jars.
Αυτό που δεν γνώριζε ήταν ότι το MiG έστριβε έχοντας βάλλει εναντίον του. «Σχεδόν αμέσως ένιωσα δύο κοντινές εκρήξεις, όχι περισσότερο από 15 με 20 γυάρδες, στην δεξιά πλευρά της ουράς μου. Το αεροπλάνο ταρακουνήθηκε. Απέρριψα γρήγορα όλους τους καλάθους ρουκετών και την εξωτερική δεξαμενή για καλύτερη ευελιξία και βούτηξα χαμηλά…
Άρχισα τις στροφές σε μια προσπάθεια να εντοπίσω και τα δύο αεροσκάφη έχοντας χάσει το πρώτο μετά την διέλευσή του. Την ώρα που έψαχνα σύννεφα για να μπω, ένα MiG έκανε μια δεύτερη διέλευση. Ξανά το αεροπλάνο μου δονήθηκε, μπορούσα να δω τον καπνό από τις εκρήξεις.
Δεν ήθελα να πέσω πολύ χαμηλά. Ήξερα ότι βρισκόμουν πάνω από περιοχή με υψηλό κίνδυνο αντιαεροπορικών και ήθελα να διατηρήσω όσο περισσότερη ευελιξία γινόταν. Με το να είμαι στα χορτάρια δεν θα με βοηθούσε να διατηρήσω οπτική επαφή μαζί τους.
Εκείνη την ώρα σκέφτηκα ότι όπως και να ‘χε θα κατέληγα στο έδαφος και η μόνη σκέψη που μου πέρασε από το μυαλό ήταν πως αν τα κατάφερνα να επιστρέψω στην βάση αυτό θα ήταν μια διαβολεμένα καλή ιστορία για το μπαρ της Λέσχης. Έβλεπα τα δύο MiG να κάνουν κύκλους περίπου ένα μίλι από πάνω μου, σαν ένα ζευγάρι όρνεα που περίμεναν να βουτήξουν.
Καταλάβαινα πως δεν θα μπορούσα να μείνω για πολύ σε μια θέση που να παρακολουθώ τι έκαναν και τα δύο. Σκέφτηκα πως ήταν θέμα λεπτών πριν ένα από αυτά πάρει θέση για να μου επιτεθεί από πίσω.
Ανεβοκατέβαινα κι άλλαζα συνεχώς κατεύθυνση προσπαθώντας να διατηρήσω οπτική επαφή. Ήμουν στα 2.000 πόδια αλλά αισθανόμουν σαν ψάρι σε βαρέλι, μην έχοντας πουθενά να πάω. Τότε ενημερώθηκα ότι ερχόταν βοήθεια και σε λίγα λεπτά τα έχασα και τα δύο. Το ραντάρ μου είπε ότι κατευθύνονταν προς την δική τους μεριά και αποφάσισα να γυρίσω πίσω.
Μου τελείωνε το καύσιμο καθώς είχα ρίξει την δεξαμενή και ούτως ή άλλως δεν είχα όρεξη να συνεχίσω. Όταν σκέφτομαι το περιστατικό, μου φαίνεται λίγο αντιαθλητικό δύο μαχητικά των 2 Μαχ να τα βάλουν με το Bronco των 150 κόμβων. Έμαθα όμως ένα πράγμα. Την επόμενη φορά που θα με προειδοποιήσουν για MiG, αυτά θα πρέπει να ψάξουν δύο φορές για να με βρουν…»
Αλέξανδρος Θεολόγου
Πρώτη δημοσίευση 7/4/2018