Τα Mustang I/IA για τη RAF
Το πρώτο NA-73X παραγωγής για τη RAF με κωδικό κλίσης AG345, πέταξε για πρώτη φορά στις 23 Απρίλιου του 1941. Το αεροσκάφος αυτό παρέμεινε στις Η.Π.Α. προκειμένου να υποστεί ορισμένες τελικές τροποποιήσεις, ενώ σε ότι αφορά τον οπλισμό η αξιολόγησή του έγινε σε άλλο (το AG346).
Pursuit Plane 51 Mustang: Το καλύτερο καταδιωκτικό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (Α’ Μέρος)
Η διάταξη αλλά και ο αριθμός των πολυβόλων είχαν αλλάξει στα ΝΑ-73Χ (Mustang I/IA). Ο οπλισμός τώρα αποτελούνταν από τέσσερα πολυβόλα των 12,7 χλστών και τέσσερα των 7,62 χλστών. Τα δύο πολυβόλα των 12,7 χλστών ήταν προσαρμοσμένα λίγο πιο κάτω από το ύψος της καλύπτρας ακριβώς πίσω από την έλικα, με την περιστροφή της οποίας ήταν συγχρονισμένα φυσικά.
Το αεροσκάφος αυτό μετά από πολλές μικρομετατροπές και δοκιμές, έγινε αποδεκτό από την RAF και στις 24 Οκτωβρίου του 1941 και παρελήφθη στο Liverpool. Κατόπιν στάλθηκε στο Boscome Down και στο Duxford στο κέντρο αξιολόγησης αεροσκαφών και οπλισμού και τη μονάδα ανάπτυξης τακτικών εναέριας μάχης αντίστοιχα. Τα περισσότερα από τα 20 πρώτα αεροσκάφη παραγωγής που παρελήφθησαν από τη RAF, χρησιμοποιήθηκαν για δοκιμές και μετρήσεις, ενώ όλα τα αεροσκάφη της αρχικής παρτίδας διέθεταν μια φωτομηχανή F-24 πίσω από το πλαίσιο θωράκισης του χειριστή η «κοιτούσε» κάτω, λοξά αριστερά και πίσω, καθώς και ένα φωτοπολυβόλο στο αριστερό ακροπτερύγιο.
Λίγο αργότερα τοποθετήθηκε άλλη μια φωτομηχανή ακριβώς μπροστά από τον ουραίο τροχό για τη λήψη αεροφωτογραφιών από μεγάλο ύψος. Η μόνη διαφορά μεταξύ των NΑ-83 (δεύτερη παρτίδα) και N-73X (πρώτη παρτίδα) εντοπιζόταν στο ότι οι εξαγωγές καυσαερίων στον κινητήρα του πρώτου ήταν περισσότερο πεπλατισμένες. Στο Mustang I με κωδικό κλίσης ΑΜ 106 πειραματικά τοποθετήθηκαν εκτοξευτής οκτώ ρουκετών, νέες μεγαλύτερες δεξαμενές καυσίμου και δύο πυροβόλα των 40 χλστών της Vickers στην πτέρυγα.
Το NA-91 που ακολούθησε και πήρε την ονομασία Mustang IA από τη RAF, άρχισε να παραδίδεται από τα μέσα του 1942 τόσο στην πρώτη, όσο και στην USAAF εφοδιασμένο με κινητήρα Allison V-1710-39 και τέσσερα πυροβόλα Hispano των 20 χλστών, στην πτέρυγα, στη θέση των πολυβόλων.
Τα Mustang IA για την USAAF (τα είχε αρχικά ονομάσει apache) είχαν αριθμούς σειράς από 41-37320 έως 41-37469, ενώ για τη RAF FD418 έως FD567. Τελικά η RAF από τα αεροσκάφη αυτά παρέλαβε μόνο αυτά με αριθμούς σειράς FD418 έως FD437, FD450 έως FD464, FD466 έως FD469, και FD510 έως FD527. Ορισμένα από τα Mustang IA της RAF τροποποιήθηκαν και μετετράπησαν σε φωτοαναγνωριστικά, λαμβάνοντας την ονομασία F-6A.
Τα Mustang I/IA σε υπηρεσία με τη RAF
Πολύ γρήγορα η RAF διαπίστωσε ότι το Mustang ήταν σίγουρα το καλύτερο μαχητικό αεροσκάφος που είχαν κατασκευάσει μέχρι τότε οι Αμερικανοί. Οι επιδόσεις του ήταν κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικές και οι καλύτερες όλων των βρετανικών αεροσκαφών.
Η μέγιστη ταχύτητά του έφθανε τα 382 μ.α.ω. στο επίπεδο των 13.000 ποδών, ενώ μέχρι και τα 15.000 πόδια το Mustang ήταν ταχύτερο, είχε καλύτερο βαθμό ανόδου, μεγαλύτερο βαθμό και μικρότερη ακτίνα στροφής σε σύγκριση με τα βρετανικά Spitfire V και Hurricane IΙb. Και εκτός από αυτά, το αμερικάνικο μαχητικό είχε σχεδόν διπλάσια ακτίνα και επαρκέσταστο οπλισμό. Το μόνο του πρόβλημα ήταν η ραγδαία πτώση των επιδόσεων του, πάνω από το επίπεδο των 15.000 ποδών…
Η πρώτη μονάδα της RAF που παρέλαβε τα νέα αεροσκάφη ήταν η 26η Μοίρα στο Gatwick, η οποία ξεκίνησε την επιχειρησιακή της δράση τον Φεβρουάριο του 1942. Μέσα στον Απρίλιο δύο ακόμη Μοίρες παρέλαβαν Mustang, ενώ μέχρι τον Ιούνιο είχαν οκτώ ακόμη εξοπλιστεί με τον τύπο.
Η πρώτη αποστολή που έλαβαν μέρος τα Mustang με τα χρώματα της RAF, πραγματοποιήθηκε στις 10 Μαίου του 1942 από την 26η Μοίρα στη Γαλλία. Σκοπός της ήταν η προσβολή στόχων εδάφους και πιο συγκεκριμένα αμαξοστοιχιών και σιδηροδρομικών οδών. Η πρώτη εμπλοκή σε αερομαχία πραγματοποιήθηκε στις 19 Αύγουστου του 1942, όταν ένας χειριστής (εθελοντής F/O Hollis H. Hills) της 414ης Μοίρας (καναδική) κατέρριψε ένα εχθρικό Fw 190.
Τον Οκτώβριο του 1942 σε μια αποστολή στο κανάλι Elms του Dortmund, που περιελάμβανε και ευκαιριακούς στόχους στην Ολλανδία, το Mustang Ι γινόταν το πρώτο μονοκινητήριο μαχητικό που επιχειρώντας από βάσεις στην Αγγλία, πέρασε τα γερμανικά σύνορα. Μέχρι την εποχή εκείνη το Mustang I εφοδίασε τις Μοίρες Νο.2, Νο.4, Νο.16, Νο.26, Νο.63, Νο.169, Νο.239, Νο.241, Νο.268, Νο.613 και Νο 309 της RAF, καθώς και τις Μοίρες No.400, Νο.414 και Νο.430 της RCAF.
Η μεγάλη ακτίνα του αεροσκάφους και τα άριστα πτητικά του χαρακτηριστικά το καθιστούσαν ιδανικό και για προσβολές στόχων εδάφους. Μέσα σε 18 μήνες επιχειρήσεων τα Mustang I και IA έπληξαν περίπου 200 αμαξοστοιχίες, κατέστρεψαν 200 φορτιγίδες και μεγάλο αριθμό εχθρικών αεροσκαφών στο έδαφος. Τα Mustang Ι και ΙΑ παρέμειναν σε υπηρεσία με τη RAF μέχρι το 1944.
Το North American XP-51 Mustang
Όπως προαναφέραμε ο στρατός των ΗΠΑ μέσα από το πρόγραμμα των δοκιμών του ΝΑ-73 για την Βρετανία, θα λάμβανε για αξιολόγηση δύο από τα πρωτότυπα. Επιπλέον παρέλαβε και την 4η και 5η μονάδες παραγωγής στις οποίες δόθηκε η κωδική ονομασία ΧΡ-51.
Τα αεροσκάφη παρελήφθησαν τον Μάιο του 1941 χωρίς χρώματα παρά μόνο με τα αμερικανικά διακριτικά και προοριζόταν για χρήση από το στρατό. Οι δοκιμές προχώρησαν με αργούς ρυθμούς, προφανώς λόγω γραφειοκρατίας εξ’ αιτίας της παράλληλης διεξαγωγής δοκιμών με πιο παλιές σχεδιάσεις, όπως τα Lockheed P-38 Lightning, Bell P-39 Airacobra και Republic P-47 Thunderbolt. Ένας άλλος βασικός λόγος ήταν το γεγονός ότι Mustang ήταν ένας «ξένος» τύπος, με μη αμερικανικές προδιαγραφές.
Οι δοκιμαστές της USAAC ενθουσιάστηκαν με τα πτητικά χαρακτηριστικά του ΧΡ-51, αλλά παραδόξως δεν υπήρξαν παραγγελίες. Πολύ αργότερα συστήθηκε Ειδική Επιτροπή Αξιολόγησης του Προγράμματος Εθνικής Άμυνας που θα εξέταζε και τις προμήθειες αεροσκαφών, αλλά το πόρισμα της δεν δόθηκε ποτέ στη δημοσιότητα.
Το μόνο που ακούσθηκε ήταν κάποιες φήμες ότι ο πρόεδρος της North American δεν χρημάτισε αυτούς που έπρεπε, ενώ άλλοι υποστήριξαν ότι μάλλον το Mustang έπεσε θύμα της νοοτροπίας του αμερικανικού στρατού που δεν «έβλεπε με καλό μάτι» τα αεροσκάφη που δεν τηρούσαν τις προδιαγραφές του.
Το θέμα του XP-51 έληξε τελικά με πρωτοβουλία του στρατηγού H.H. Hap Arnold, αρχηγού του επιτελείου της USAAC (λίγο αργότερα USAAF), ο οποίος με συνοπτικές διαδικασίες, «προσπέρασε» τη γραφειοκρατία… Στις 16 Απριλίου του 1942, δόθηκε επίσημα η έγκριση για την αγορά 500 NA-97. Τα συγκεκριμένα αεροσκάφη θα προοριζόταν για αποστολές κρούσης και έλαβαν το χαρακτηρισμό Α-36 από την USAAF.
Τα αεροσκάφη που παρέλαβε ο Στρατός είχαν αριθμούς σειράς από 42-83663 έως 42-84162. Αρχικά είχε αποφασισθεί να δοθεί η ονομασία Apache αλλά τελικά επικράτησε η ονομασία Invader. Στην πράξη η ονομασία A-36 Invader χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα, διότι σχεδόν όλοι χρησιμοποιούσαν την ονομασία Mustang.
Συνεχίζεται…
