Βίκινγκς εισβολείς, υπό τον βασιλιά τους, Χάραλντ Χαρντράντα και το Σάξωνα σύμμαχο του Τόστιγκ Γκόντγουινσον (ήταν εξόριστος αδελφός του άγλλου βασιλιά Χάρολντ Β’), νικούν τα στρατεύματα των Άγλλων κομήτων, Μόρκαρ της Νορθούμπρια και Έντουιν της Μέρκια.
Η Αγγλία περνούσε φάση δυναστικής κρίσης, καθώς με τον θάνατο του βασιλιά Εδουάρδου του ‘Εξομολογητή’, που έμεινε άκληρος, το στέμμα πέρασε στον Χάρολντ Γκόντγουινσον. Κάτι που ο αδελφός του, Τόστιγκ όπως και ο δούκας της Νορμανδίας, Γουλιέλμος, αμφισβήτησαν από την πρώτη στιγμή. Αιτία της κρίσης φαίνεται πως ήταν ο ίδιος ο Εδουάρδος ο ‘Εξομολογητής’ που στα τελευταία του χρόνια εμφάνιζε διαταραχές προσωπικότητας και απέτυχε να εξασφαλίσει μια ξεκάθαρη διαδοχή. Ο Τόστιγκ κατέφυγε στο βασίλειο των Βίκινγκς ζητώντας τη βοήθεια του Χαρντράντα για να ανατρέψει τον αδερφό του, υποσχόμενος γη και πλούτη στους Βίκινγκς. Από την πλευρά του, ο Γουλιέλμος της Νορμανδίας συγκάλεσε πανστρατιά για να εκστρατεύσει στην Αγγλία και δεν βρήκε λίγους.
Αξιολογώντας τη νορμανδική απειλή ως σημαντικότερη, ο Χάρολντ Β΄συγκέντρωσε στρατό 10.000 ανδρών και τους περίμενε στα νότια της χώρας. Οι Βίκινγκς βρήκαν ευκαιρία να επιτεθούν και στις 18 Σεπτεμβρίου 1066 αποβιβάστηκαν στη Νορθούμπρια, στα βορειοανατολικά της Αγγλίας με 300 πλοία και 15.000 άνδρες περίπου και ενισχύθηκαν από τις δυνάμεις του Τόστιγκ. Απέναντί τους κινητοποιήθηκαν δυνάμεις Σαξώνων υπό τους τοπικούς κόμητες Έντουιν της Μέρκια και Μορκάρ της Νορθούμπρια.
Σημαντικά λιγότεροι από τους εισβολείς και σε μειονεκτικές θέσεις, σε χαμηλότερο έδαφος γεμάτο έλη, οι Σάξωνες επιτέθηκαν πρώτοι για να προλάβουν πριν ο εχθρός αναπτύξει το σύνολο των δυνάμεών του. Οι Βίκινγκς δέχτηκαν την έφοδο και πολέμησαν με λύσσα αλλά απωθήθηκαν μέσα στα έλη. Επρόκειτο όμως για ένα μέρος μόνο της παράταξής τους. Γρήγορα ο Χαρντράντα κινητοποίησε την άλλη πτέρυγα του στρατού του και πλαγιοκόπησε τους Σάξωνες που όμως συνέχισαν να πολεμούν ανήμποροι να κάνουν κάτι άλλο. Καθώς νέες ενισχύσεις των Βίκινγκς έφταναν, οι Σάξωνες τελικά ηττήθηκαν και όσοι δεν διέφυγαν, παραδόθηκαν.
Μετά τη νίκη τους οι Βίκινγκς θα λεηλατήσουν την πόλη της Υόρκης. Ήδη όμως η Νέμεσίς τους ήταν καθ’οδόν: πληροφορούμενος τα γεγονότα ο βασιλιάς Χάρολντ ο 2ος εγκατέλειψε τη θέση του και βάδισε με όλον τον στρατό του κατά των Βίκινγκς. Θα καλύψει 300 χιλιόμετρα σε τέσσερις μέρες από το Λονδίνο στην Υόρκη και θα καταστρέψει του Βίκινγκς στη μάχη της γέφυρας Στάμφορντ.
