Έχοντας αποκαταστήσει την ειρήνη με το εμιράτο των Καραμανιδών στη Μικρά Ασία, ο σουλτάνος Μουράτ ο 2ος αποσύρεται από την ηγεσία του οθωμανικού σουλτανάτου, αφήνοντας στο θρόνο τον 12χρονο γιό του Μεχμέτ.
Οι Χριστιανοί ηγεμόνες δεν έχασαν την ευκαιρία, συγκρότησαν μια σταυροφορία Πολωνών, Ούγγρων, Βοημών, Λιθουανών, Σέρβων, Κροατών, Βλάχων, Μολδαβών, Τευτόνων ιπποτών, Παπικών, Αυτοκρατορικών στρατευμάτων και Βουλγάρων και υπό τις εντολές του Ούγγρου αντιβασιλέα Ιωάννη Ουνιάδη και του Πολωνού βασιλέα Βλαδισλάβου του 3ου, εξεστράτευσαν κατά του νεαρού Μεχμέτ.
Ο ίδιος ο σουλτάνος, αναγνωρίζοντας την αδυναμία του, κάλεσε τον πατέρα του πίσω να αναλάβει την ηγεσία του στρατού και του θρόνου αλλά ο Μουράτ αρνήθηκε. Ο Μεχμέτ του ξαναέγραψε θυμωμένος «αν είσαι εσύ ο σουλτάνος έλα και ανέλαβε τις στρατιές σου, αλλά αν είμαι εγώ, σε διατάζω να υπακούσεις». Έτσι ο Μουράτ επέστρεψε. Βάδισε κατά των Χριστιανών ηγεμόνων με δυνάμεις όχι πολύ μεγαλύτερες και τους συνάντησε στη Βάρνα της Ανατολικής Θράκης.
Στη μάχη που ακολούθησε ο Βλαδισλάβος σκοτώθηκε και οι χριστιανικές δυνάμεις κατατροπώθηκαν. Οι απώλειες των Τούρκων ήταν κι αυτές βαρύτατες. Σχεδόν 3 στους 4 Τούρκους σκοτώθηκαν και ο Μουράτ δεν κατάλαβε ότι είχε βγει νικητής παρά τρείς μέρες μετά.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 17 Οκτωβρίου 1448: Δεύτερη Μάχη του Κοσυφοπεδίου, οι Οθωμανοί επικρατούν
Η μάχη στη Βάρνα αναχαίτισε τους Χριστιανούς ηγεμόνες. Και τέσσερα χρόνια μετά, στη δεύτερη μάχη του Κοσσυφοπεδίου, οι ελπίδες τους να εκτοπίσουν τον τουρκικό κίνδυνο από τα Βαλκάνια εξανεμίστηκαν πλήρως. Οι ήττες στη Βάρνα και στο Κοσσυφοπέδιο ήταν οι λόγοι που λίγα χρόνια μετά οι Ευρωπαίοι δεν ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Παλαιολόγου να σώσουν την Κωνσταντινούπολη. Ο Μουράτ αποσύρθηκε εν νέου αφήνοντας το θρόνο και πάλι στον γιό του, που στα κατοπινά χρόνια θα γίνει γνωστός ως Μεχμέτ (Μωάμεθ) ο 2ος ο «Πορθητής».
