Τίθεται σε ισχύ το πρώτο Σύνταγμα της Ελλάδας, το «Προσωρινόν Πολίτευμα», όπως ονομάστηκε, που συγκέντρωνε σε 110 παραγράφους τις πιο δημοκρατικές και φιλελεύθερες θέσεις της εποχής του και αποτέλεσε οδηγό για την πολιτειακή οργάνωση των επαναστατημένων Ελλήνων.
Το κείμενο της Α΄Εθνοσυνέλευσης της Επιδαύρου (που διεξήχθη μεταξύ 20 Δεκεμβρίου 1821 – και 15 Ιανουαρίου 1822) έφερε επιρροές από τις διακηρύξεις της γαλλικής Επανάστασης, των νεοελλήνων διαφωτιστών και της Αμερικανικής διακήρυξης της Ανεξαρτησίας και αντικατέστησε όλες τις προηγούμενες επαναστατικές αρχές. Το συνταγματικό κείμενο όριζε σαφή διάκριση των εξουσιών, με την ίδρυση του Βουλευτικού, του Εκτελεστικού (τα δύο αυτά μαζί αποτελούσαν την «Διοίκησιν») και του Δικαστικού (με ίδρυση των «Κριτηρίων», δηλαδή των δικαστηρίων), ενώ καθόριζε και την ίδρυση κοινώς αποδεκτού εθνικού συμβόλου, της ελληνικής σημαίας.
Μετά την ψήφιση του Πολιτεύματος, η Εθνοσυνέλευση θα προχωρήσει στην εκλογή μιας πενταμελούς εκτελεστικής επιτροπής: Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, Αθανάσιος Κανακάρης, Αναγνώστης Παπαγιαννόπουλος (Δεληγιάννης), Ιωάννης Ορλάνδος, Ιωάννης Λογοθέτης. Που με τη σειρά της θα ορίσει τα μέλη της πρώτης οκταμελούς κυβέρνησης. Χαρακτηριστικό είναι πως το πρώτο Σύνταγμα της Επιδαύρου δεν έκανε καν αναφορά στη Φιλική Εταιρεία και στις επιδιώξεις της, παρά το γεγονός ότι ο Δημήτριος Υψηλάντης, αδερφός του πρωτεργάτη πρίγκηπα Αλεξάνδρου, βρισκόταν μεταξύ των μελών της Εθνοσυνέλευσης. Το γεγονός είναι ενδεικτικό των ταχέων μεταβολών που περνούσε η ελληνική επανάσταση και της προσπάθειας των ηγετικών μελών της να λάβουν την ευρωπαϊκή υποστήριξη, κάτι που δεν θα γινόταν αν η πρώτη λογιζόταν μεταξύ των επαναστάσεων κοινωνικής ανατροπής που περνούσε η Ευρώπη την ίδια περίοδο.
