Ο Καραϊσκάκης αποκρούει μεγάλη δύναμη Τούρκων του Κιουταχή πασά στη μάχη του Κερατσινίου. Είναι μία από τις μεγαλύτερες νίκες του.
Σε μια προσπάθεια να ανακουφίσει και να λύσει τελικά την πολιορκία της Ακροπόλεως από τους Τούρκους του Κιουταχή Ρεσίτ πασά, ο Καραϊσκάκης οργάνωσε μια σημαντική δύναμη που, αφού αποβιβάστηκε στην Καστέλλα, κινήθηκε εγγύτερα στρατοπεδεύοντας στο Κερατσίνι. Από εκεί σκόπευε να κινηθεί μέσω του Ελαιώνα και να χτυπήσει τις δυνάμεις των πολιορκητών από τα νώτα.
Ο Κιουταχής πληροφορούμενος την άφιξη του Καραϊσκάκη έστειλε στις 3/15 Μαρτίου αναγνωριστική δύναμη 800 ανδρών που κατέλαβε τον λόφο του Σαρδελά και έστησε δύο κανόνια. Δυνάμεις από το στρατόπεδο του Καραϊσκάκη ήρθαν σε αψιμαχίες με την τουρκική δύναμη χωρίς καμία πλευρά να κερδίσει το κρίσιμο πλεονέκτημα.
Την επομένη, ο Κιουταχής κίνησε με σημαντικές δυνάμεις κατά του ελληνικού στρατοπέδου. Πηγές της εποχής αναφέρουν περί τους 3-4.000 πεζούς και 400 έως 2.000 ιππείς. Ως συνήθως, είναι δύσκολο ως αδύνατο να διασταυρωθούν οι πηγές αυτές, ωστόσο ο κίνδυνος εκπόρθησης των ελληνικών θέσεων ήταν εμφανής.
Η τουρκική δύναμη επικεντρώθηκε κατα ενός οχυρωμένου υψώματος, όπου αμύνονταν τα σώματα των οπλαρχηγών Τούσα Μπότσαρη, Γαρδικιώτη Γρίβα και Νικολάου Κασομούλη. Μετά από κανονιοβολισμό οι Τούρκοι επιτέθηκαν με τους Έλληνες να τους συγκρατούν με δυσκολία. Ο Καραϊσκάκης τότε μετακίνησε νέα δύναμη σε άλλο σημείο επιτυγχάνοντας αντιπερισμασμό. Οι Τούρκοι χώρισαν τις δυνάμεις τους ανακουφίζοντας κάπως τη θέση Σαρδελά και εκτιθέμενοι στα ανοιχτά. Εκεί τους πρόλαβε ο Χατζημιχάλης Νταλιάνης με το ιππικό του και τους αφάνισε. Νέες ενισχύσεις που κατέφθασαν από την Καστέλλα έγειραν τη νίκη οριστικά υπέρ των Ελλήνων.
Η μάχη άφησε τους Τούρκους με 300 νεκρούς και 500 τραυματίες και τους Έλληνες αντίστοιχα με 3 και 25 (οι πηγές και πάλι διίστανται και αμφισβητούνται), ωστόσο η νίκη στο Κερατσίνι αναπτέρωσε σημαντικά το ηθικό μεταξύ των Ελλήνων.
(Παραλειπόμενο: ο διοικητής του ιππικού Χατζημιχάλης Νταλιάνης από το Δέλφινο της Ηπείρου θα μείνει στην ιστορία για την αποτυχημένη επέμβαση στην Κρήτη το επόμενο έτος, όπου θα πέσει μαχόμενος μαζί με τους εθελοντές του σώματός του στη μάχη του Φραγκοκάστελου, δημιουργώντας τον θρύλο των Δροσουλιτών).
