Ο Ελληνικός Στρατός, κατά το Β’ Βαλκανικό πόλεμο, ξεκινά επίθεση με 80 τάγματα κατά των Boυλγάρων για τη διάνοιξη των Στενών της Κρέσνας. Επίθεση που όμως θα διακοπεί με την ανακωχή ενόψει της ειρηνευτικής διαδικασίας.
Οι επιθέσεις της 12ης Ιουλίου (με το Παλιό Ημερολόγιο) αποκρούστηκαν με μεγάλες απώλειες, με την πιο σημαντική ίσως του θρυλικού ταγματάρχη Ιωάννη Βελισσαρίου, διοικητή του 9ου Συντάγματος Ευζώνων. Ο Βελισσαρίου τραυματίστηκε θανάσιμα από βουλγαρικά πυρά σε μία ακόμα θυελλώδη επίθεση κατά των εχθρικών θέσεων και εξέπνευσε το ίδιο βράδυ στο ορεινό χειρουργείο.
Στην είδηση του θανάτου του, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος σχολίασε: «Ήταν επόμενο. Τέτοιοι ήρωες δε ζουν πολύ». Απέστειλε συλλυπητήριο τηλεγράφημα στη χήρα του με τις εξής πέντε λέξεις: «Χαιρετίζω τον Ήρωα των Ηρώων».
Η μάχη της Κρέσνας συνεχίστηκε τις δύο επόμενες μέρες κατορθώνοντας με κόπο και αίμα να διασπάσει τις βουλγαρικές θέσεις στους τομείς του Βίντρεν και Σιμιτλή, καταλαμβάνοντας πολλά λάφυρα. Οι θέσεις των ελληνικών μονάδων ενισχύθηκαν και βελτιώθηκαν, αναγκάζοντας τους Βουλγάρους να συμπτυχθούν προς Άνω Τζουμαγιά για αποφυγή κύκλωσής τους.
Στις 18/31 Ιουλίου η ανακωχή σταμάτησε τις επιχειρήσεις. Η μάχη της Κρέσνας ήταν η τελευταία του Δευτέρου Βαλκανικού Πολέμου.
