Μοίρα του γερμανικού αυτοκρατορικού Ναυτικού υπό τις διαταγές του Μαυάρχου, κόμητος Μαξιμίλιαν φον Σπέε, επιτίθεται κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στη βάση ανεφοδιασμού του βρετανικού στόλου στο Στάνλεϋ των νήσων Φώκλαντ, του νοτίου Ατλαντικού.
Με την έναρξη του πολέμου, η Γερμανία είχε σειρά υπερπόντιων κτήσεων σε διάφορα σημεία της υδρογείου, κυρίως στην Αφρική και στην Κίνα. Με ελάχιστα εφόδια και κυκλωμένες από ισχυρές δυνάμεις των αντιπάλων της, το μέλλον των μικρών αυτών αποικιών έμοιαζε προδιαγεγραμμένο. Ο βαρώνος φον Σπέε, διοικητής της Γερμανικής Μοίρας Ανατολικής Ασίας που ναυλοχούσε στο λιμάνι Τσινγκτάο στην Κίνα, δεν είχε ψευδαισθήσεις για την δύναμή του. Τα πλοία του ήταν παλιά και ξεπερασμένα σε τεχνολογία και ισχύ πυρός, με τα βρετανικά και τα ιαπωνικά στην περιοχή να τον ξεπερνούν και στα δύο κατά πολύ. Από την πρώτη στιγμή, αποφάσισε πως είχε καλύτερες πιθανότητες στην ανοιχτή θάλασσα παρά στο λιμάνι.
Η μοίρα του Σπέε αποτελείτο από δύο θωρακισμένα καταδρομικά (SMS Scharnhorst & Gneisenau), τρία ελαφρά καταδρομικά (SMS Nürnberg, Dresden & Leipzig) και τρία βοηθητικά. Στη μοίρα του ανήκαν ακόμα δύο πεπαλαιωμένα καταδρομικά (SMS Geier και Kormoran) καθώς και αριθμός τορπιλοβόλων και κανονιοφόρων, χρήσιμα μόνο για καθήκοντα λιμένα και περιπολίες σε παράκτια ύδατα, που άφησε πίσω του.
Σκορπισμένα σε διάφορα πόστα, τα πλοία της Μοίρας συναντήθηκαν στη νήσο Pagan και κατευθύνθηκαν στο Νότιο Ειρηνικό κι από εκεί προς τη Νότιο Αμερική. Την 1η Νοεμβρίου 1914, ήρθε σε επαφή με δύο βρετανικά καταδρομικά έξω από το λιμάνι Κορονέλ της Χιλής, τα οποία κομμάτιασε σε ελάχιστα λεπτά. Η αρχική αισιοδοξία θα έληγε σύντομα. Ο Σπέε ήξερε πως δεν είχε ούτε αρκετά καύσιμα για να φτάσει στη Γερμανία ούτε φιλικά λιμάνια για να ξεκουράσει τα πληρώματά του και να κάνει επισκευές, ενώ ήδη είχε καταναλώσει πάνω από τα μισά πυρομαχικά του σε αυτή την σύγκρουση. Μια ακόμα συνάντηση με τον Βρετανικό Στόλο θα ήταν μοιραία.
Παρόλα αυτά, με επιμονή των αξιωματικών του και απουσία άλλης εναλλακτικής, ο Σπέε συνέχισε. Σταμάτησε για 24 ώρες στο Valparaíso της Χιλής όπου έτυχε ενθουσιώδους υποδοχής από την εκεί γερμανική κοινότητα και συνέχισε προς το ακρωτήριο Horn για να περάσει στον Ατλαντικό. Ωστόσο, ήρθε αντιμέτωπος κοντά στα νησιά Φώκλαντ με μια πολύ ισχυρότερη βρετανική Μοίρα, από δύο καταδρομικά μάχης (HMS Invincible & Inflexible), τρία θωρακισμένα καταδρομικά (HMS Carnarvon, Cornwall & Kent), το εξοπλισμένο εμπορικό HMS Macedonia και δύο ελαφρά καταδρομικά (HMS Bristol & Glasgow).
Οι συνθήκες δεν θα μπορούσαν να είναι καλύτερες για τους Βρετανούς. Πολεμούσαν κοντά στη βάση τους, ο καιρός ήταν θαυμάσιος και ένας ελαφρύς άνεμος φυσούσε από τα βορειοδυτικά. Τα γερμανικά πλοία έγιναν αντιληπτά από τις 9 π.μ. και στη 1 μ.μ. οι δύο στόλοι ήταν σε απόσταση βολής. Πρώτοι άνοιξαν πυρ οι Βρετανοί με το παλιό θωρηκτό HMS Canopus, που εκτελούσε χρέη σκοπού και κρυμμένο πίσω από έναν λόφο δεν είχε γίνει αντιληπτό. Τα πυρά του Canopus έδωσαν χρόνο στη βρετανική Μοίρα να επιτύχει πλήρη ατμό και να αναπτυχθεί εκτός του λιμένος, ενώ οι Βρετανοί ναύτες προγευμάτισαν και επάνδρωσαν τις θέσεις τους.
Αντιλαμβανόμενος την μειονεξία του, ο Σπέε ξεκίνησε πυρά κάλυψης με τα βαρύτερα πλοία του δίνοντας χρόνο στις δυνάμεις του να διαφύγουν, αλλά το βρετανικό πυρ ήταν καταιγιστικό και εξαιρετικά ακριβές. Μέχρι το βράδυ (21:23) όλα τα γερμανικά πλοία πλην ενός είχαν βυθιστεί, ενώ τα βοηθητικά τους αιχμαλωτίστηκαν, με απώλεια 1.871 νεκρών και 215 ναυαγών που περισυνελέγησαν, έναντι μόλις 10 νεκρών και 19 τραυματιών από την πλευρά των Βρετανών. Η νίκη στα Φώκλαντ ήταν η αιματηρή ρεβάνς στην ήττα που είχαν γνωρίσει από τον Σπέε στο Κορονέλ πέντε εβδομάδες πριν.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 1 Νοεμβρίου 1914: Ναυμαχία του Κορονέλ, η πρώτη ταπείνωση της Βρετανίας σε έναν αιώνα
