Η Επιχείρηση «Δώρο» -όπως ονομάστηκε- είχε οργανωθεί αρχικά από το Ισραήλ ως απαγωγή ενός αεροσκάφους αερογραμμών αραβικών συμφερόντων, για να αποτελέσει ένα αντίποινο στις συνεχείς αεροπειρατείες αεροσκαφών της El Al από Άραβες. Ωστόσο, η δραματική κλιμάκωση που παρατηρήθηκε σε αεροπειρατείες και επιθέσεις το 1968, ιδιαίτερα εκείνη κατά αεροσκάφους του ισραηλινού αερομεταφορέα στην Αθήνα στις 26 Δεκεμβρίου, έκαναν την Ισραηλινή ηγεσία να αλλάξει τον στόχο της επιχείρησης, από απαγωγή σε καταστροφή.
Στην επίθεση στον αερολιμένα του Ελληνικού, δύο Παλαιστίνιοι άδειασαν δύο υποπολυβόλα εναντίον των επιβατών της πτήσης 253 της El Al, σκοτώνοντας έναν και τραυματίζοντας δύο ακόμα επιβάτες, πριν συλληφθούν. Το χτύπημα αυτό “ξεχείλισε το ποτήρι” για το Ισραήλ και δυο μόλις μέρες αργότερα, Ισραηλινοί κομμάντος της ομάδας Sayeret Matkal, αποβιβάστηκαν από έξι ελικόπτερα SA 321 Super Frelon το βράδυ της 28ης προς 29ης Δεκεμβρίου στο διεθνή αερολιμένα της Βηρυτού, μόλις 90 χιλιόμετρα από τα σύνορα.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 23 Νοεμβρίου 1985: Αεροπειρατεία στην Αθήνα, λουτρό αίματος στη Μάλτα
Οι άνδρες της Sayeret Matkal χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες (Uzi, Digli και Negbi από τα ονόματα των διοικητών τους). Υπό την κάλυψη καπνογόνων και φωτοβολίδων, που είχε αφήσει μπροστά στα διοικητικά κτίρια ένα από τα επτά συνοδά ελικόπτερα Bell, οι ομάδες των 20-22 ανδρών κινήθηκαν σε διαφορετικά σημεία του αεροδρομίου, καταστρέφοντας με εκρηκτικά δώδεκα επιβατηγά αεροπλάνα και δύο cargo. Καθόλη τη διάρκεια της επιχείρησης, οι Ισραηλινοί δέχτηκαν μόνο σποραδικά πυρά από ελαφρά όπλα (από τη φρουρά του αεροδρομίου), τα οποία σίγησαν με μερικές προειδοποιητικές ριπές.
Μιάμιση ώρα μετά, όλα είχαν τελειώσει. Οι ομάδες συγκεντρώθηκαν στο σημείο διασταύρωσης των δύο διαδρόμων, όπως είχε καθοριστεί (σημείο “London”) και αφού βεβαιώθηκαν πως όλοι ήταν παρόντες, κλήθηκαν τα μεγάλα ελικόπτερα SA 321 Super Frelon, που τους εκκένωσαν. Καθόλη τη διάρκεια της αποστολής, ένα αεροσκάφος Nord και μια δύναμη από δύο A-4 Skyhawk και τέσσερα S.O. 4050 Vautour πετούσαν πάνω από το αεροδρόμιο σε περίπτωση που χρειαζόταν να επέμβουν για να καλύψουν τους κομάντος, αν ο στρατός του Λιβάνου αποφάσιζε να επέμβει.
Μια δύναμη 36 επιπλέον κομάντος ήταν στο βορειότερο αεροδρόμιο του Ισραήλ -το Ramat Davit- έτοιμη να ενισχύσει τις δυνάμεις που επιχειρούσαν, ενώ 6 τοπιλάκατοι και πυραυλάκατοι ήταν στα ανοιχτά υποστηρίζοντας μια δύναμη βατραχανθρώπων του ισραηλινού ναυτικού για να παράσχουν μια εναλλακτική οδό διαφυγής. Τίποτε από αυτά δεν χρειάστηκε.
Η επιχείρηση δεν άφησε θύματα πέρα από υλικές ζημιές, όπως ανακοινώθηκε. Τα αεροσκάφη (δύο Boeing 707, τρία Comet C-4, ένα Caravel, ένα VC-10, μερικά Vickers Viscount) ανήκαν σε εταιρίες αραβικών, γαλλικών, αγγλικών ακόμα και αμερικανικών συμφερόντων, που βρετανικές ασφαλιστικές πέρασαν χρόνια για να αποζημιώσουν κατά μέρος. Το ύψος των ζημιών ανήλθε σε 42-44 εκατομμύρια δολάρια εποχής, γεγονός που οδήγησε ορισμένες αραβικές αεροπορικές εταιρείες στη χρεωκοπία.
