Η πτήση 648 της EgyptAir από Αθήνα προς Κάιρο, καταλαμβάνεται από Παλαιστίνιους αεροπειρατές, που εκτρέπουν το αεροσκάφος από την πορεία του και το αναγκάζουν να προσγειωθεί στη Μάλτα, για να ακολουθήσει σφαγή.
Το αεροσκάφος της EgyptΑir απογειώθηκε από το αεροδρόμιο του Ελληνικού στις 08:00 το πρωί με προορισμό το Κάιρο, με 89 επιβάτες και 6μελές πλήρωμα. Δέκα λεπτά μετά την απογείωση τρεις Παλαιστίνιοι, μέλη της οργάνωσης Abu Nidal (αυτοαποκαλούνταν η “Αιγυπτιακή Επανάσταση”), οπλισμένοι με όπλα και χειροβομβίδες καταλαμβάνουν το αεροσκάφος, αλλάζοντας πορεία προς τη Λιβύη.
Η ομάδα, που ήταν υπεύθυνη και για την αεροπειρατεία της Panamerican 73 στο Καράτσι ένα έτος πριν, ξεκίνησε έλεγχο διαβατηρίων των επιβατών κατά την πάγια τακτική της. Στην πορεία, ένας Αιγύπτιος, μέλος των δυνάμεων ασφαλείας, που επέβαινε στην πτήση πυροβόλησε και σκότωσε έναν αεροπειρατή πριν τραυματιστεί από τα πυρά των υπολοίπων. Κατά την ανταλλαγή πυροβολισμών τραυματίστηκαν επίσης δύο αεροσυνοδοί και μια σφαίρα τρύπησε την άτρακτο, προκαλώντας απότομη απώλεια συμπίεσης.
Το αεροσκάφος κατέβηκε γρήγορα στα 14.000 πόδια και προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο της Luqa, στη Μάλτα. Η προσγείωση ήταν αρκετά επεισοδιακή, αφού η κυβέρνηση της Μάλτας προσπάθησε να αποτρέψει την προσέγγιση (παρά το γεγονός ότι το αεροσκάφος δεν είχε αρκετά καύσιμα, είχε τρύπια άτρακτο και τραυματίες), αρνούμενη την είσοδο στον εναέριο χώρο της.
Με τους αεροπειρατές να υποχρεώνουν τους πιλότους να προσγειωθούν, οι αρχές έκλεισαν τα φώτα του διαδρόμου και το Boeing κατέβηκε τυφλά. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας έφτασε στον πύργο ελέγχου αναλαμβάνοντας την ευθύνη των διαπραγματεύσεων. Ακολουθώντας σκληρή διαπραγματευτική γραμμή, αρνήθηκε να ανεφοδιάσει το αεροσκάφος και να απομακρύνει τους άνδρες ασφαλείας που το είχαν κυκλώσει, αν δεν απελευθερώνονταν όλοι οι επιβάτες. Οι αεροπειρατές απελευθέρωσαν τους τραυματίες και 11 ακόμα άτομα και μετά άρχισαν να εκτελούν επιβάτες μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους.
Η κυβέρνηση της Μάλτας βρέθηκε ξαφνικά σε τεράστια διεθνή πίεση για να λύσει την αεροπειρατεία με μια δυναμική επέμβαση. Ήδη οι ΗΠΑ και το Ισραήλ, των οποίων οι πολίτες ήταν μεταξύ των πρώτων στόχων των αεροπειρατών, έστειλαν ειδικές ομάδες δράσης και πίεζαν τη Μάλτα να τις χρησιμοποιήσει. Η μαλτέζικη κυβέρνηση όμως, ως μέλος του Κινήματος των Αδεσμεύτων επιθυμούσε να αποφύγει οποιαδήποτε επέμβαση από μεγάλες δυνάμεις. Έτσι απευθύνθηκε στην Αίγυπτο (ηγέτιδα του Κινήματος), που έστειλε άνδρες της ειδικής αντιτρομοκρατικής ομάδας 777, υπό τη διεύθυνση υποστρατήγου.
Αν και το σχέδιο προέβλεπε έφοδο τις πρωϊνές ώρες της 24ης Νοεμβρίου, όταν είχε συμφωνηθεί η αποστολή φαγητού, με τους κομάντος να μεταμφιέζονται ως υπάλληλοι κέτερινκ, οι Αιγύπτιοι εφόρμησαν μιάμιση ώρα πριν χωρίς να ενημερώσουν κανέναν. Ακολούθησε μια καταιγίδα ανταλλαγής πυροβολισμών.
Συνολικά, 58 όμηροι και 1 τρομοκράτης θα σκοτωθούν, κάνοντάς την την πιο αιματηρή επιχείρηση διάσωσης στην ιστορία των αεροπειρατειών. Ο τελευταίος τρομοκράτης, ο Ομάρ Ρεζάκ, επέζησε τραυματισμένος αλλά δεν ταυτοποιήθηκε κατά την περισυλλογή. Συνελήφθη μόνο όταν άλλοι τραυματίες επιβάτες τον αναγνώρισαν στο νοσοκομείο. Ελλείψει διατάξεων κατά της τρομοκρατίας στο νομικό σύστημα της Μάλτας, ο Ρεζάκ δικάστηκε και καταδικάστηκε για άλλα αδικήματα λαμβάνοντας ποινή 25 ετών κάθειρξης από τα οποία εξέτισε τα οκτώ.
Η απελευθέρωσή του προκάλεσε διπλωματικό επεισόδιο με τις ΗΠΑ, αλλά ο Ρεζάκ έφυγε από τη Μάλτα με προορισμό τη Νιγηρία. Οι αρχές εκεί τον παρέδωσαν στο FBI, οπότε ξαναδικάστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’90 σε αμερικανικό δικαστήριο όπου του επεβλήθησαν ισόβια δεσμά.
