Το Σάββατο 29 και την Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2018 εορτάστηκαν υπό την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας τα 100 έτη από τη Συμμαχική Νίκη στο Μακεδονικό Μέτωπο.
Στις εκδηλώσεις, που έγιναν στη Θεσσαλονίκη και την ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας, τιμήθηκαν οι νεκροί των συμμαχικών δυνάμεων, ιδίως στο μεγάλο συμμαχικό κοιμητήριο του Ζέιτενλικ, όπου αναπαύονται οι σοροί 20.500 αξιωματικών και στρατιωτών. Στις εκδηλώσεις συμμετείχαν επίσης ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος και ξένοι αξιωματούχοι.
Το Μακεδονικό Μέτωπο άρχισε στις 21 Οκτωβρίου 1915 και ολοκληρώθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1918, με τη συνθηκολόγηση της Βουλγαρίας. Τις δυνάμεις των Κεντρικών Αυτοκρατοριών (Γερμανία, Αυστροουγγαρία, Βουλγαρία), που εισέβαλαν στο ελληνικό έδαφος, αντιμετώπισαν αρχικά βρετανικές, γαλλικές, σερβικές, ιταλικές, ρωσικές δυνάμεις. Η Ελλάδα ξεκίνησε ενεργά στρατιωτικές επιχειρήσεις στην περιοχή το 1917. Η χώρα ζούσε από το 1915 στο ρυθμό του “Εθνικού Διχασμού”, με το Δ’ ΣΣ να εξαναγκάζεται σε παράδοση και να μεταφέρεται στη Γερμανία προς χάρη διατήρησης του καθεστώτος ουδετερότητας, στη Θεσσαλονίκη να λαμβάνει χώρα το Κίνημα της Εθνικής Άμυνας υπό την τριαδρία Βενιζέλου, Κουντουριώτη και Δαγκλή και τελικά τον βασιλιά Κωνσταντίνο Α΄ να εξαναγκάζεται σε παραίτηση και να εγκαταλείπει την χώρα. Στη συνέχεια ο Ελληνικός Στρατός συμμετείχε στη νικηφόρα μάχη του Σκρα και στην καταδίωξη του εχθρού στην τελική επίθεση του 1918. Τις βρετανικές δυνάμεις συνέδραμαν περίπου 16.000 Κύπριοι εθελοντές, με στόχο την ενίσχυση της Ελλάδας. Οι Βρετανοί, ωστόσο, χρησιμοποίησαν τους Κυπρίους σε καθήκοντα που δεν απαιτείτο ο εξοπλισμός τους.
Στοιχεία του Μακεδονικού Μετώπου μπορεί να συναντήσει ο κάτοικος και ο επισκέπτης της Θεσσαλονίκης ακόμη και σήμερα, με την πόλη να διαθέτει τα συμμαχικά νεκροταφεία αλλά και μνημεία για τους πρωταγωνιστές εκείνης της επόχης. Επιπλέον, η Θεσσαλονίκη υπέφερε το ίδιο διάστημα από τη μεγάλη πυρκαγιά, που οδήγησε στη σημερινή εικόνα του κεντρικού τμήματος της πόλης.
Αποτέλεσμα της νίκης του Ελληνικού Στρατού στη Μακεδονία ήταν η επακόλουθη “Ανακωχή του Μούδρου”, η ενσωμάτωση της Δυτ. Θράκης στον εθνικό κορμό και η εφήμερη απελευθέρωση της Ανατ. Θράκης, της Ίμβρου και της Τενέδου.