Η σύγκρουση αναφέρεται στη συντριβή του Λιβονικού Τάγματος από τους παγανιστές Λιθουανούς. Το λιβονικό τάγμα ήταν κλάδος του τάγματος των Τευτόνων Ιπποτών, μιας αδελφότητας χριστιανών πολεμιστών της ευρύτερης Γερμανίας του 13ου αιώνα. Αυτή στρεφόταν κατά των παγανιστών φυλάρχων και μικρών βασιλείων και ηγεμονιών της βορειοανατολικής Ευρώπης με κίνητρο να τους εκχριστιανίσει, έχοντας όμως στόχο και την επέκταση της εξουσίας της.
Σε διαρκείς συγκρούσεις με τους Λιθουανούς, το Λιβονικό Τάγμα πληροφορήθηκε την εισβολή μια ισχυρής δύναμης Λιθουανών μέσα στον σκληρό χειμώνα, στην περιοχή της Σεμιγαλίας την ίδια στιγμή που εισέβαλαν κι αυτοί στην ίδια περιοχή. Στρεφόμενοι να τους αντιμετωπίσουν, οι Λιθουανοί με τη σειρά τους κατέφυγαν στην περιοχή των νησιών Ζααρέμα, όπου έφτασαν πεζή αφού η Βαλτική θάλασσα είχε παγώσει, και τα λεηλάτησαν. Το Λιβονικό Τάγμα τους καταδίωξε και οι δύο αντίπαλοι συναντήθηκαν κοντά στο χωριό Καρούσε.
Η Λιβονική δύναμη παρατάχθηκε με τον παραδοσιακό τρόπο (ιππικό εμπρός, πεζικό πίσω), με τον αντιβασιλέα της Δανικής Εσθονίας να τάσσεται στο δεξί κέρας, τους ιππότες του Μαγίστρου Λούντενμπεργκ να σχηματίζουν το κέντρο και τους στρατιώτες των επισκοπών Ντόρπακ και Έζελ-Βιηκ στο αριστερό. Οι Λιθουανοί τάχθηκαν σε μια μακρά παράταξη εμπρός από τα έλκηθρά τους που τα τακτοποίησαν έτσι ώστε να σχηματίζουν ένα τείχος ακριβώς πίσω τους. Καθώς το Λιβονικό τάγμα επέλασε με ορμή, οι Λιθουανοί υποχώρησαν πίσω από τα έλκηθρά τους, αποκαλύπτοντάς τα ξαφνικά. Τα άλογα συνωστίστηκαν μπροστά στο “τείχος” των ελκήθρων και η επέλαση ανακόπηκε. Τότε, οι Λιθουανοί εξαπέλυσαν βροχή ακοντίων και βελών θερίζοντας τους ιππότες.
Πολλοί σκοτώθηκαν, μεταξύ τους κι ο μάγιστρος Λούντενμπεργκ. Οι λίγοι που κατόρθωσαν να περάσουν το φράγμα των ελκήθρων, δεν ήταν αρκετοί να ανατρέψουν την κατάσταση. Πενήντα δύο ιππότες και 600 στρατιώτες σφαγιάστηκαν από τους Λιθουανούς. Η ήττα στο Καρούσε ήταν το επιστέγασμα μιας σειράς ηττών που υπέστη το Λιβονικό τάγμα εκείνη την περίοδο.
Με την απώλεια και του μαγίστρου τους, το ηθικό καταρρακώθηκε. Ο αναπληρωτής του, Αντρέας της Βεστφαλίας, θεώρησε πως μόνο μια νίκη θα έσωζε την κατάσταση και στα μέσα του ίδιου έτους επιχείρησε να ενεδρεύσει τους Λιθουανούς μόλις έμαθε πως επέδραμαν πάλι στα εδάφη του. Ενώ όμως ξεκουραζόταν σε ένα δάσος μαζί με τους λίγους στρατιώτες του, οι Λιθουανοί τους επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά σφάζοντας τον ίδιο και 20 ακόμα ιππότες.
