Ο Ινδός στρατηγός Σιβάτζι (Shivaji) οδηγώντας τον στρατό του σε μια σειρά νικών κατά του μουσουλμανικού βασιλείου του Μπιζαπούρ (Bijapur), που εξαπλωνόταν στην νότια Ινδία, καταπολεμά έναν ισχυρό στρατό 10.000 ανδρών, ιππέων και ελεφάντων των αντιπάλων του.
Η μάχη εντοπίζεται σε μια εποχή ανακατατάξεων στο πολύπλοκο σύστημα ισορροπιών των βασιλείων της Ινδίας, μεταξύ του 17ου και 18ου αιώνα. Όπως συνήθως συμβαίνει, η καταπίεση και αλαζονεία ενός ηγεμόνα οδηγεί δυνάμεις εντός του βασιλείου του να τον αμφισβητήσουν και να τον ανατρέψουν. Το 1659, ο Σιβάτζι, ένας ικανός στρατηγός του σουλτανάτου του Αντιλσαχί, μέρος του βασιλείου του Bijapur, επαναστάτησε κατά των μουσουλμάνων ηγεμόνων του και συγκεντρώνοντας έναν μικρό αλλά καλά εκπαιδευμένο στρατό με αξιωματικούς που επέλεξε ο ίδιος, συγκρούστηκε με τον στρατό του παλιού του επικυριάρχου, στη μάχη της Pratapgarh.
Η νίκη του στην Pratapgarh τον οδήγησε στο επόμενο βήμα για να παγιώσει την κυριαρχία του στην κεντρική Ινδία, κινούμενος κατά του κάστρου της Panhala, κοντά στο Κολαπούρ (Kolhapur). To κάστρο ανήκε σε μια σειρά ισχυρότατων οχυρώσεων σε ορεινές πλαγιές που αποτελείται από 15 οχυρά χτισμένα με προσοχή σε δεσπόζουσες τοποθεσίες με αναχώματα, πολεμίστρες, διπλά τείχη, υπόγειες σήραγγες και πρόβλεψη για αποθήκες ώστε να αντέχουν σε μακρές πολιορκίες. Τα κάστρα είχαν χτιστεί τον 12ο αιώνα και είχαν επισκευαστεί και ενισχυθεί από τους ηγεμόνες του Bijapur.
Ο επαναστάτης Σιβάτζι είχε μόνον 3.500 άνδρες αλλά με υψηλό ηθικό από τις πρόσφατες νίκες του. Το φρούριο της Panhala του έφραζε το δρόμο και έλεγχε τις οδεύσεις προς την επαρχία και η στρατηγική του σημασία δεν είχε διαφύγει της προσοχής των μουσουλμάνων αντιπάλων του. Καθώς οι Αντιλσαχί (οι αντίπαλοι του) κατευθύνονταν προς την οχυρωμένη πόλη για να την ενισχύσουν, ο Σιβάτζι τους επιτέθηκε με το ιππικό του στο κέντρο τη στιγμή που άλλοι πολέμαρχοί του, εξαπέλυαν συνδυασμένες επιθέσεις σε διαφορετικά σημεία της εχθρικής παράταξης.
Οι Αντιλσαχί αιφνιδιάστηκαν και διαλύθηκαν. Κάπου 7.000 έπεσαν στο πεδίο της μάχης μαζί με 1.000 άνδρες του Σιβατζί. Έτσι τo φρούριο της Panhala βρέθηκε στα χέρια του, οπότε το κατέστησε κέντρο της επικράτειάς του, ενώ στα επόμενα χρόνια θα δημιουργήσει την ινδουϊστική αυτοκρατορία της Μαράτα, στο μεγαλύτερο μέρος της Ινδίας. Η αυτοκρατορία που ίδρυσε θα καταρρεύσει με την παγίωση της βρετανικής κυριαρχίας αλλά η κληρονομιά που άφησε πίσω του θα χρωματίσει μεγάλο μέρος της κουλτούρας των Ινδιών, ενώ κάποια ανεξάρτητα πριγκηπάτα της θα καταφέρουν να επιβιώσουν μέχρι το 19ο αιώνα.
