ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 28 Ιουλίου 1809: Μάχη της Ταλαβέρα, ήττα των Γάλλων στην Ισπανία

Περίπου 20.000 Βρετανοί και 35.000 Ισπανοί υπό τον στρατηγό Άρθουρ Γουέλσλι συγκρούονται με 46.000 Γάλλους στην Ταλαβέρα ντε λα Ρέϋνα, νοτιοδυτικά της Μαδρίτης. Πρόκειται για μια κρίσιμη καμπή στον πολύχρονο πόλεμο στην Ιβηρική χερσόνησο, που έχει συμπαρασύρει τέσσερα από τα ισχυρότερα έθνη της Ευρώπης, μετά την γαλλική επέμβαση στην Ισπανία.

Ο Ναπολέων είχε παρέμβει στα εσωτερικά της παραπαίουσας υπερδύναμης απομακρύνοντας τους διεφθαρμένους βασιλείς της, Κάρλος τον Δ΄ και τον γιό του Φερνάντο τον Ζ΄ του οίκου των Βουρβόνων, αντικαθιστώντας τους με τον αδερφό του, Ιωσήφ Βοναπάρτη και την ισχύ των γαλλικών όπλων. Όμως, όταν ισπανικά και γαλλικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Πορτογαλία, τότε ξεκίνησε ο μεγαλύτερος πόλεμος φθοράς για τη Γαλλία.

Ως ο αρχαιότερος εν ισχύ σύμμαχος της Βρετανίας, η Πορτογαλική βασιλική οικογένεια διέφυγε με το θησαυροφυλάκιο στην Βραζιλία και ένα ισχυρό βρετανικό εκστρατευτικό σώμα αποβιβάστηκε στα πορτογαλικά παράλια. Η βρετανική κίνηση έγινε όχι τόσο για υποστήριξη των συμμάχων της όσο γιατί υπήρχε η νοσηρή πρόβλεψη πως μια κυριαρχία του Βοναπάρτη στην Ισπανία και στην Πορτογαλία θα απέκοπτε τη Βρετανία από τη Μεσόγειο και θα χάριζε στον Ναπολέοντα έναν από τους ισχυρότερους στόλους στην Ευρώπη, για να μην αναφερθούμε σε νέα στρατεύματα για τις κατακτήσεις του.

Ο Βρετανός στρατηγός Γουέλσλι κατάφερε αρχικά να αναδιοργανώσει τις δυνάμεις των συμμάχων του Πορτογάλων και να αντιμετωπίσει την γαλλική εισβολή στα πορτογαλικά εδάφη. Στη συνέχεια, με την υποχώρηση των Γάλλων, ένιωσε δυνατός για να αντεπιτεθεί. Με 20.000 άνδρες προέλασε μέσα σε ισπανικά εδάφη και ενώθηκε με τον ισπανικό στρατό που είχε επαναστατήσει κατά των Γάλλων, αξιώνοντας την παλινόρθωση των Βουρβόνων.

Στην Ταλαβέρα, 120 χιλιόμετρα από τη Μαδρίτη, τους περίμενε ο Γάλλος στρατάρχης Κλωντ Βικτόρ-Περίν με 46.000 άνδρες και 80 πυροβόλα. Οι Γάλλοι ήταν λιγότεροι κατά 10.000 άνδρες αλλά είχαν το πλεονέκτημα ενός πιο ομοιογενούς στρατού, βετεράνων άλλων εκστρατειών, καθώς και του πυροβολικού. Οι Ισπανο-Βρετανοί κατείχαν καλύτερες θέσεις αλλά το επίπεδο εκπαίδευσης δεν ήταν εκείνο που θα συγκρινόταν με των Γάλλων.

Η μάχη κράτησε δύο μέρες και χαρακτηρίστηκε από αδιάκοπες ανταλλαγές σφοδρών κανονιοβολισμών, μεγάλων επιθέσεων και μικροσυμπλοκών. Τελικά όμως, οι Ισπανο-Βρετανοί κατόρθωσαν να κρατήσουν τις θέσεις τους αναγκάζοντας τον Ιωσήφ Βοναπάρτη να εγκαταλείψει το πεδίο της μάχης. Ο Γουέλσλι τιμήθηκε ιδιαίτερα από τον Τύπο της εποχής ενώ του απονεμήθηκε ο τίτλος του υποκόμη της Ταλαβέρα και του δούκα του Ουέλλινγκτον.

Most Popular