Στην πρώτη μεγάλη σύγκρουση του Αγγλοαμερικανικού πολέμου του 1812, δυνάμεις τακτικών του Αμερικανικού στρατού με την υποστήριξη της πολιτοφυλακής της Νέας Υόρκης, εισέβαλαν στον Καναδά, προσπαθώντας να δημιουργήσουν προγεφύρωμα στις όχθες του ποταμού Νιαγάρα, κοντά στο σημερινό Οντάριο.
Αν και υπερδιπλασιοι από τον αντίπαλό τους, η κακή επιτελική προετοιμασία και υποστήριξη έκανε τους Αμερικανούς να καθυστερήσουν, να εκτεθούν υπερβολικά στο βρετανικό πυροβολικό και να δώσουν στους Βρετανούς το χρόνο να συγκεντρώσουν τις δυνάμεις τους και να τους διαλύσουν στα υψώματα του Queenston.
Από τους 3.500 Αμερικανούς, 100 σκοτώθηκαν, 170 τραυματίστηκαν και 835 αιχμαλωτίστηκαν, έναντι 120 Βρετανικών απωλειών. Μεταξύ των Βρετανών νεκρών ήταν κι ο διοικητής τους, αντιστράτηγος Ισαάκ Μπροκ, που σκοτώθηκε στην αρχική φάση της μάχης ως επικεφαλής μια αντεπίθεσης.
Αν είχε πετύχει η αμερικανική εισβολή, θα μπορούσε να ανατρέψει τις ισορροπίες στη βρετανική επαρχία, δημιουργώντας ένα νέο τετελεσμένο: την επικράτηση των νεοσύστατων ΗΠΑ στο βόρειο τμήμα της αμερικανικής ηπείρου, που πιθανά θα δημιουργούσε μια γιγαντιαία χώρα εκτεινόμενη από τον κόλπο του Μεξικό μέχρι τον Αρκτικό κύκλο. Όμως η βρετανική άμυνα στο Κουίνστον υπήρξε καταλυτική για την ακύρωση αυτού του σχεδίου.
