Σε μια από τις μεγαλύτερες και εμβληματικότερες μάχες της επαναστάσεως, οι Έλληνες καταστρέφουν μια ολόκληρη τουρκική στρατιά 30.000 ανδρών, ενεδρεύοντας τη στα στενά των Δερβενακίων.
Η εκστρατεία του Μαχμούτ πασά Δράμαλη ξεκίνησε μετά την καταστολή της επανάστασης του Αλί πασά Τεπελενλή στην Ήπειρο, οπότε οι σουλτανικές δυνάμεις ανακατευθύνθηκαν στην επαναστατημένη νότια Ελλάδα. Οι δυνάμεις του Δράμαλη πέρασαν στον κάμπο της Νεμέας σχεδόν ανεμπόδιστες και έφτασαν στο Ναύπλιο, το οποίο η κυβέρνηση εγκατέλειψε βιαστικά.
Η επιτυχία του Δράμαλη οφειλόταν στην αδυναμία των τοπικών οπλαρχηγών να αντισταθούν σε μια τόσο μεγάλη δύναμη. Θεωρώντας ότι δεν υπήρχε ικανή δύναμη αντίστασης, προέλασε γρήγορα με σκοπό να φτάσει μέχρι την Τρίπολη και την καρδιά της επανάστασης.
Στους Έλληνες, η ανάληψη της αρχιστρατηγίας από τον Κολοκοτρώνη οδήγησε σε συσπείρωση των οπλαρχηγών που συγκεντρώθηκαν και απέκλεισαν τα ορεινά περάσματα καταδικάζοντας τον ανέτοιμο ανεφοδιαστικά τουρκικό στρατό σε διάλυση από πείνα, δίψα και ασθένειες.
Τελικά, ο Δράμαλης αναγκάστηκε να εκβιάσει την υποχώρηση προς την Κόρινθο μέσα από τα στενά των Δερβενακίων, που πλέον φυλάσσονταν από ισχυρές δυνάμεις Ελλήνων ταμπουρωμένων σε προετοιμασμένες θέσεις. Η μάχη υπήρξε διαλυτική για το σώμα του, που έχασε πάνω από 20.000 άνδρες και όλο το υλικό του, οπλίζοντας τους επαναστάτες και ενισχύοντάς τους σημαντικά.
