Αν και οι Έλληνες επαναστάτες του 1981 πολέμησαν κάτω από πολλά και διαφορετικές λάβαρα, το 1822 με απόφαση του Εκτελεστικού καθιερώθηκε η μορφή της Εθνικής σημαίας.
Τρείς παραλλαγές της καθιερώθηκαν: η σημαία του Πολεμικού ναυτικού, ως ορθογώνια με σύμβολο τον λευκό σταυρό σε κυανό φόντο και 9 παράλληλες γραμμές με τα ίδια χρώματα, του εμπορικού ναυτικού, σε χρώμα κυανό με κυανό σταυρό σε λευκό φόντο άνω αριστερά και του Στρατού ξηράς, με μεγάλο λευκό σταυρό στο μέσον, σε κυανό φόντο. Το 1864, στην τελευταία προστέθηκε ο Άγιος Γεώργιος. Η σημαία του εμπορικού ναυτικού δεν υιοθετήθηκε ποτέ λόγω αντιδράσεων. Στη διάρκεια της επανάστασης, το σύνολο του ελληνικού επαναστατικού στόλου ήταν εξοπλισμένα εμπορικά πλοία που κατέβαλαν βαρύ φόρο αίματος. Οπότε η διάκριση τους από το πολεμικό ναυτικό θεωρήθηκε ατόπημα, και η “εμπορική” σημαία δεν κυμάτισε ποτέ.
Η εθνική σημαία (όμοια με του Πολεμικού ναυτικού) καθιερώθηκε σε όλες τις δημόσιες εκδηλώσεις με το νόμο 851 του 1978 ενώ το 1980 προεδρικό διάταγμα καθόρισε τις διατάξεις των πολεμικών λαβάρων με τις μορφές των προστατών Αγίων Νικολάου, Γεωργίου και Αρχαγγέλου Μιχαήλ.
