Το ελληνικό τορπιλοβόλο «Τ-11» με κυβερνήτη τον υποπλοίαρχο Νικόλαο Βότση τορπιλίζει και βυθίζει την παλιά τουρκική θωρακοβάριδα «Φετχ-ι-Μπουλέντ» (Feth-i Bülen) που ναυλοχούσε στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Η επιχείρηση έλαβε χώρα τη νύχτα και υπό κάλυψη, αφού ο υποπλοίαρχος Βότσης είχε καμουφλάρει το τορπιλοβόλο για να θυμίζει αλιευτικό, ώστε να μη γίνει αντιληπτός από τα οθωμανικά πολυβολεία στην είσοδο του λιμανιού. Προσεγγίζοντας τον στόχο του στα 150 μέτρα, το «Τ-11» εξαπέλυσε και τις τρείς πρωραίες τορπίλες του και αναστρέφοντας εξαφανίστηκε πριν γίνει αντιληπτό. Δύο τορπίλες συγκλόνισαν το τουρκικό πλοίο, που γρήγορα πήρε κλίση και βυθίστηκε παρασύροντας 7 άτομα του πληρώματος.
Πάντως το επιχείρημα που χρησιμοποίησε ο υποπλοίαρχος Βότσης στην αναφορά του στο αρχηγείο του Ναυτικού, πως η καταστροφή του πλοίου ήταν επιβεβλημένη καθώς θα μπορούσε να σαλπάρει και να διακόψει τον ανεφοδιασμό του ελληνικού στόλου ενώ αυτός ήταν απασχολημένος στη Λήμνο, ήταν μάλλον υπερβολικό.
Το «Φετχ-ι-Μπουλέντ» ήταν ένα παλιό σκάφος που είδε για πρώτη -και τελευταία φορά- δράση στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877-78 στη Μαύρη Θάλασσα. Έκτοτε είχε μεν περάσει μια αναβάθμιση από ιταλικά ναυπηγεία Ansaldo το 1907, αλλάζοντας πυροβόλα και λέβητές, αλλά ακόμα κι έτσι οι Τούρκοι δεν είχαν τολμήσει να το βγάλουν από το λιμάνι στον Ιταλο-Τουρκικό πόλεμο του 1911. Έκτοτε, είχε αποψιλωθεί από το πυροβολικό του, που μεταφέρθηκε σε σταθερές θέσεις στο φρούριο της Θεσσαλονίκης και το ίδιο χρησιμοποιείτο ως πλωτός στρατώνας φέροντας ελάχιστο οπλισμό.
Η βύθιση του ωστόσο, απέσπασε διθυραμβικά σχόλια στον ελληνικό και διεθνή Τύπο για την τόλμη σχεδιασμού και εκτέλεσης της αποστολής. Ανεξάρτητα από επιχειρησιακούς λόγους, ήταν μια από τις αρχικές αποστολές του Ελληνικού Ναυτικού στον Α’ Βαλκανικό και έδωσε την πρώτη νίκη στο ναυτικό μέτωπο.
