Η 1η Σερβική Στρατιά κατανικά τα οθωμανικά στρατεύματα κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο και κυριαρχεί στη βορειοδυτική Μακεδονία.
Η οθωμανική Στρατιά του Βαρδάρη υποχώρησε μετά την ήττα της στο Κουμάνοβο, τρείς εβδομάδες πριν και οργανώθηκε αμυντικά στα περίχωρα της Βίτολα (Μοναστήρι, πόλη που ίδρυσε ο Φίλιππος ο Β΄ ως Ηράκλεια Λυγκηστίς). Ο Σερβικός στρατός την καταδίωξε και δέχτηκε το καταιγιστικό μπαράζ του οθωμανικού πυροβολικού, μέχρι το δικό του πυροβολικό να φτάσει και να οργανωθεί.
Στις 16 Νοεμβρίου, ο σερβικός βομβαρδισμός ξεκίνησε και σε δύο μέρες κατόρθωσε να σιγήσει τις οθωμανικές πυροβολαρχίες επιτρέποντας την επίθεση του πεζικού. Το σερβικό δεξιό διέσπασε τις άμυνες της πόλης οδηγώντας στην κατάρρευση της τουρκικής στρατιάς, που υποχώρησε. Ολόκληρη η επαρχία έπεσε στα χέρια των Σέρβων, μαζί με την πόλη της Οχρίδας.
Πολλοί στο σερβικό επιτελείο και κυβέρνηση απαίτησαν τη συνέχιση της προέλασης προς Θεσσαλονίκη, αλλά ο στρατάρχης Ράντομιρ Πούτνικ το απέρριψε κατηγορηματικά. Η απειλή της Αυστροουγγαρίας ήταν ήδη έντονη και η παρουσία σερβικού στρατού στη Θεσσαλονίκη, όπου ήδη υπήρχαν ελληνικά και βουλγαρικά στρατεύματα θα δυναμίτιζε το πνεύμα της βαλκανικής συμμαχίας, πριν ο πόλεμος τελειώσει.
