Λίγες μόνον μέρες μετά τη ναυμαχία της “Έλλης” στα ανοιχτά του Ελλησπόντου, το τουρκικό θωρακισμένο καταδρομικό «Μετζηντιέ» επιχειρεί να διαφύγει στο Αιγαίο, ξεγλυστρώντας μέσα από την παρατήρηση του ελληνικού στόλου.
Η κίνησή του γίνεται αντιληπτή από το ελληνικό υποβρύχιο «Δελφίν» (κυβερνήτης ο Υποπλοίαρχος Στέφανος Παπαρρηγόπουλος), που επιτίθεται και στις 10:40 εκτοξεύει τορπίλες εναντίον του. Οι τορπίλες που βάλλονται από απόσταση 800 μέτρων αστοχούν αλλά πρόκειται για την πρώτη τορπιλική επίθεση εναντίον πολεμικού σε πραματικές επιχειρήσεις και πιστώνεται στο ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 3/16 Δεκεμβρίου 1912: Ναυμαχία της Έλλης, ο θρίαμβος του “Αβέρωφ”
Ο ελληνικός στόλος διέθετε εκείνη τη δεδομένη στιγμή δύο “καταδυόμενα” που είχαν παραγγελθεί τον Σεπτέμβριο του 1910 – ενόψει νέων αντιπαραθέσεων στη Βαλκανική χερσόνησο- στα γαλλικά ναυπηγεία Schneider-Creusot της Τουλόν. Τα “Δελφίν” και “Ξιφίας” ήταν έκδοση της κλάσης ‘Brumaire’, είχαν εκτόπισμα 311/465 τόνους και ανέπτυσσαν ταχύτητα 13/8,5 κόμβους (σε ανάδυση και κατάδυση αντίστοιχα). Το πλήρωμά τους ήταν 24 άτομα και ο οπλισμός τους ήταν πέντε τορπιλοβλητικοί σωλήνες των 450mm (τέσσερις πρωραίοι και ένας πρυμναίος).
Τον Οκτώβριο του 1912, η ναυπήγηση του υποβρυχίου “Δελφίν” είχε μόλις αποπερατωθεί αλλά δεν είχε παραδοθεί ακόμα επίσημα στο ελληνικό Βασιλικό Πολεμικό Ναυτικό, όταν κηρύχθηκε ο πόλεμος. Μετά από συνθήκες που θύμιζαν πολιτικό θρίλερ, οι αξιωματικοί και ναύτες του “Δελφίν” που βρίσκονταν επιτόπου για εκπαίδευση κατόρθωσαν να κινήσουν το υποβρύχιο και χωρίς άδεια από τις γαλλικές αρχές να αποπλεύσουν φτάνοντας στον Πειραιά με πολλές δυσκολίες κι ενώ ο ελληνικός στόλος είχε ήδη αναχωρήσει για το Αιγαίο. Σύντομα, μετά από εντατική εκπαίδευση, το υποβρύχιο θα αποπλεύσει για το Μούδρο όπου θα αναλάβει αποστολές περιπολίας και κατόπτευσης των κινήσεων του οθωμανικού στόλου.
Κατά την επιστροφή του στον Μούδρο, το “Δελφίν” θα εξοκείλει σε αχαρτογράφητα αβαθή έξω από την Τένεδο και θα αναγκαστεί να αποβάλει τα μόνιμα θαλασσοέρματα για να απελευθερωθεί, χάνοντας την ικανότητά του να ξανακαταδυθεί, οπότε θα επιστρέψει στον Πειραιά για το υπόλοιπο του πολέμου.
