Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος είναι ταυτισμένος με ισοπεδωμένα πεδία μαχών, γεμάτα λάσπη και χαρακώματα. Ο πόλεμος στη θάλασσα στην ίδια περίοδο ήταν επεισοδιακός αλλά σαφώς μικρότερης κλίμακας, και ελάχιστος μπροστά στη σφαγή που γινόταν στα χερσαία πεδία. Η πιο σημαντική στιγμή του από πλευράς συγκρούσεων ήταν το 1916, όπου το Γερμανικό Ναυτικό οργάνωσε ένα σχέδιο εξόδου των πλοίων επιφανείας του από τα στενά της Βαλτικής και καταναυμάχισης του μεγάλου του αντιπάλου, του Βρετανικού στόλου.
Το σχέδιο των Γερμανών βασιζόταν σε μια κρίσιμη αρχική φάση που υποτίθεται πως θα οδηγούσε τον Βρετανικό στόλο σε σταδιακή φθορά πριν συναντήσει τις μεγάλες μονάδες τους. Έτσι, ο στόλος των γερμανικών υποβρυχίων θα απέπλεε πρώτος, λαμβάνοντας θέσεις ενέδρας έξω από τις διόδους των βρετανικών ναυστάθμων επιφέροντας το πρώτο πλήγμα. Στη συνέχεια οι Βρετανοί θα έπεφταν σε μια σειρά νέων ναρκοπεδίων, που οι Γερμανοί θα είχαν στήσει και τέλος θα συναντούσαν το Γερμανικό στόλο, που θα είχε πλεόν βγεί από τη Βαλτική και αναπτυχθεί κατάλληλα.
Οι Βρετανοί πληροφορήθηκαν από υποκλοπές τις εντολές κινητοποίησης και ο ναύαρχος Τζέλικο, αποφάσισε να δράσει πρώτος. Τα βρετανικά πλοία κινήθηκαν γρήγορα προσπερνώντας τα γερμανικά υποβρύχια πριν αυτά προλάβουν να οργανωθούν στους χώρους ενέδρας τους. Τα ναρκοπέδια επίσης δεν είχαν στρωθεί ακόμα.
Έτσι, στο απόγευμα της 31ης Μαΐου 1916 τα καταδρομικά των δύο στόλων, που προηγούντο πάντα των κύριων μονάδων, συναντήθηκαν ανοιχτά της βορειοδυτικής Δανίας στα στενά της Γιουτλάνδης (για τους Γερμανούς, Στενά Σκάγκερακ) και η ναυμαχία ξεκίνησε. Σύντομα πλαισιώθηκαν και από τα θωρηκτά, σε ένα σύνολο 250 βαρέων πολεμικών πλοίων (151 βρετανικών και 99 Γερμανικών), με τη μεγαλύτερη ναυμαχία μεταξύ χαλύβδινων πλοίων της ιστορίας να κορυφώνεται.
Μετά από ώρες ελιγμών, καταδίωξης και εκατέρωθεν κανονιοβολισμούς που οδήγησαν στη βύθιση 14 βρετανικών και 11 γερμανικών πλοίων, οι δύο στόλοι αποσύρθηκαν στις βάσεις τους διεκδικώντας αμφότεροι τη νίκη. Οι Βρετανοί γιατί πέτυχαν την απόσυρση και σφράγισμα του εχθρικού στόλου στους ναυστάθμους του και οι Γερμανοί γιατί βύθισαν περισσότερο τονάζ (113.300 τόνους έναντι 63.300) από τους αντιπάλους τους. Τέτοιας έκτασης μάχη όμως μεταξύ αποκλειστικά μεγάλων πλοίων με πυροβόλα δεν θα επαναληφθεί έκτοτε, οπότε η Γιουτλάνδη καταγράφεται και ως το “τέλος” των παραδοσιακών ναυτικών μαχών.
