Ύστερα από πολλές παλινωδίες για την είσοδο ή όχι της Ελλάδας στον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των δυνάμεων της Entente, οι εξελίξεις έρχονται με τον πλέον τραγικό και βίαιο τρόπο. Μετά από ναυτικό αποκλεισμό έξι μηνών, γαλλικά και βρετανικά στρατεύματα αποβιβάζονται σε Πειραιά και Κόρινθο και κινούνται προς την Αθήνα εξαναγκάζοντας τον βασιλιά Κωνσταντίνο σε παραίτηση.
Πρόκειται για τη δεύτερη προσπάθεια της Entente να εξαναγκάσει την Ελλάδα να στρατευτεί στο πλευρό της, μετά την αποτυχημένη απόβαση της 18ης Νοεμβρίου/1ης Δεκεμβρίου του προηγούμενου έτους (“Νοεμβριανά”). Τότε, ο Ιωάννης Μεταξάς οργάνωσε τμήματα επιστράτων και μαζί με τη φρουρά των Αθηνών κατόρθωσε να αποκρούσει τα αγγλογαλλικά αγήματα προξενώντας τους σημαντικές απώλειες.
Η επιβολή, όμως, του ναυτικού αποκλεισμού έφερε τον πληθυσμό της Νότιας Ελλάδας σε απόγνωση, με τον Κωνσταντίνο να γίνεται «ο πλέον μισητός άνθρωπος στην Ευρώπη μετά τον Κάιζερ» και το Διχασμό στο εσωτερικό να κορυφώνεται.
Μετά από συστηματικούς διωγμούς των βασιλοφρόνων από τους Βενιζελικούς και την επιβολή υπάτου αρμοστή (ο Γάλλος υπουργός Ζονάρ), το πεδίο ήταν πια ελεύθερο. Οι Βενιζελικοί θα κυριαρχήσουν στο πολιτικό τοπίο, εκτοπίζοντας τους κορυφαίους υποστηρικτές του Κωνσταντίνου στην Κορσική, ενώ στο θρόνο θα ανέλθει ο βασιλόπαις Αλέξανδρος.
