Ο Γερμανικός Στρατός εισβάλει και καταλαμβάνει ταυτόχρονα τη Δανία και τη Νορβηγία στην αρχή του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Η επιχείρηση προετοιμάστηκε καθώς οι Βρετανοί και Γάλλοι ετοιμάζονταν από τον Δεκέμβριο του 1939 να αποβιβάσουν στρατεύματα στο λιμάνι του Νάρβικ στη Βόρεια Νορβηγία, για να μπλοκάρουν τις από εκεί αποστολές σουηδικού σιδηρομεταλλεύματος, βασικού στην τροφοδοσία της γερμανικής βιομηχανίας. Το Νάρβικ συνδεόταν σιδηροδρομικά με τη Σουηδία και το εκεί λιμάνι του Λουλέα, οπότε ο ρόλος του στη μετακίνηση των πρώτων υλών ήταν κρίσιμος. Η συμμαχική προετοιμασία ανησύχησε το Γερμανικό επιτελείο, που έθεσε σε κίνηση την επιχείρηση κατάληψης της Νορβηγίας, ώστε να προλάβει τις εξελίξεις.
Έτσι, στις 9 Απριλίου 1940, μια γερμανική καλά οργανωμένη επιχείρηση συνδυασμένων μέσων, από πολεμικά πλοία, πλοία του εμπορικού ναυτικού, μαχητικά και βομβαρδιστικά αεροπλάνα και χερσαίες δυνάμεις καταλαμβάνει εντός ωρών το βασίλειο της Δανίας και στη συνέχεια απλώνεται κατά μήκος των σημαντικότερων νορβηγικών λιμένων, τους οποίους και καταλαμβάνει, πριν η πολυδιαφημισμένη άφιξη των Βρετανών πραγματοποιηθεί.
Η Δανία είχε πρόθεση να αντισταθεί (αντίθετα με όσα κυκλοφόρησαν μεταπολεμικά) και είχε προετοιμάσει οχυρά και θέσεις ενέδρας αλλά η “Weserübung” -όπως ονομάστηκε η γερμανική επιχειρήση, δηλαδή «Άσκηση στον Βέζερ»- κατάφερε τον απόλυτο αιφνιδιασμό. Ο Γερμανός πρέσβης συναντήθηκε εκτάκτως με τον Δανό υπουργό Εξωτερικών και απαίτησε την παράδοση της χώρας διαφορετικά τα γερμανικά αεροπλάνα θα ισοπέδωναν την Κοπεγχάγη. Σχεδόν ταυτόχρονα, αλεξιπτωτιστές προσγειώθηκαν στα μεγαλύτερα αεροδρόμια της χώρας παραλύοντας την δανική αεροπορία καθώς και στο νησί-φρούριο του Masnedo, καταγράφοντας την πρώτη επίθεση αλεξιπτωτιστών σε οχυρό. Λίγο αργότερα, ένα ενισχυμένο τάγμα πεζικού κατέλαβε την Κοπεγχάγη αποβιβαζόμενο από ναρκοθέτιδες και εμπορικά πορθμεία.
Σε αντίθεση με την αναιμική αντίσταση που εκδηλώθηκε στη Δανία, η έκταση και πολυπλοκότητα της επιχείρησης στην Νορβηγία στοίχησαν αρκετά στη Βέρμαχτ, που απώλεσε το καταδρομικό “Blücher” από τα πυροβολεία του φρουρίου Oscarsborg. Οι Νορβηγοί προσπάθησαν αλλά οι δυνάμεις τους ήταν απελπιστικά μικρές. Τα καταδρομικά τους, “Norge” και “Eidsvold”, ειδικά σχεδιασμένα και ναυπηγημένα για την άμυνα των ακτών της σκανδιναβικής χώρας, βυθίστηκαν από την Luftwaffe. Παρόμοια τύχη είχαν και πολλά άλλα πλοία τους.
Την ίδια στιγμή, έξω από το Νάρβικ ο γαλλικός και βρετανικός στόλος προσπάθησε να αποτρέψει την απόβαση Γερμανών Ορεινών Κυνηγών (Gebirgsjäger) επιτιθέμενος στα εμπορικά και πολεμικά πλοία που τους μετέφεραν. Δέκα γερμανικά αντιτορπιλικά και αρκετά άλλα πλοία μεταφορών και υποβρύχια βυθίστηκαν με την απώλεια πολλών ζωών. Η επόμενη κίνηση, όμως, ήρθε από τη Luftwaffe που σάρωσε τη θαλάσσια περιοχή γύρω από το Νάρβικ βυθίζοντας ένα βρετανικό αεροπλανοφόρο (HMS Glorius), δύο καταδρομικά και πολλά ακόμη πλοία.
Προσπάθειες των Bρετανών να ενισχύσουν τους Nορβηγούς απέτυχαν με βαρειές απώλειες λόγω της υπεροχής της Luftwaffe στον αέρα. Στρις επόμενες μέρες, οι Νορβηγοί θα προβάλλουν κάποια αντίσταση με πυρήνα το Νάρβικ, γύρω από το οποίο θα διεξαχθεί μια αμφίρροπη μάχη με σημαντικές εκατέρωθεν απώλειες ενώ η κατάσταση στη Νορβηγία θα επιδεινωθεί.
Η κυβέρνηση της χώρας θα ανατραπεί με πραξικόπημα από τον πρώην διπλωμάτη και υπουργό Αμύνης, Βίντκουν Κουίσλιγκ, με το όνομα του να γίνεται ταυτόσημο του προδότη και δοσίλογου. Δύο μήνες μετά, η κατάληψη της χώρας είναι γεγονός, ο Νορβηγός βασιλιάς Χάκον θα διαφύγει στη Βρετανία και ο Κουίσλιγκ θα διοριστεί πρωθυπουργός της Νορβηγίας, με τη χώρα να μετατρέπεται σε γερμανικό προμαχώνα για τον έλεγχο της Βόρειας Θάλασσας και εφαλτήριο για επιθέσεις κατά της Βρετανίας και των νηοπομπών προς τη Σοβιετική Ένωση.
