Σε ένα επεισόδιο του Β’ Παγκοσμίου πολέμου στη Μεσόγειο, το ιταλικό υποβρύχιο “Uarsciek”, κλάσης Adua, επιτίθεται κατά βρετανικής νηοπομπής κοντά στη Μάλτα, δεχόμενο αμέσως επίθεση από τα συνοδά αντιτορπιλικά, το βρετανικό HMS Petard (G56) και το ελληνικό “Βασίλισσα Όλγα” (D15).
Το υποβρύχιο εντόπισε τη νηοπομπή 80 χλμ. μακρυά από τη Μάλτα και στις 03:05 της 15ης Δεκεμβρίου 1942 εξαπέλυσε δύο τορπίλες εναντίον της, που εντοπίστηκαν από το HMS Petard το οποίο έστρεψε να το αντιμετωπίσει. Μαζί, “Petard” και “Βασίλισσα Όλγα” καταδίωξαν το “Uarsciek” και αφού του επιτέθηκαν με βόμβες βυθού, το ανάγκασαν να έρθει στην επιφάνεια, όπου το “Ρetard” το εμβόλισε. Με τα δύο αντιτορπιλικά να ανοίγουν πυρ με τα πυροβόλα τους, το πλήρωμα του “Uarsciek” άρχισε να το εγκαταλείπει. Το “Βασίλισσα Όλγα” περισυνέλεξε 28 ναυαγούς.
Το υποβρύχιο που είχε δεχθεί συντριπτικά πλήγματα από τις βόμβες βυθού, βυθίστηκε. Ανάκριση που διενέργησε το πλήρωμα του “Βασίλισσα Όλγα” αποκάλυψε πως ο φόβος από τις ζημιές που προκάλεσαν οι επιθέσεις των αντιτορπιλικών οδήγησαν το πλήρωμα του “Uarsciek” σε βεβιασμένες κινήσεις: Αφενός, το υποβρύχιο εκτέλεσε κατάδυση σε πολύ μεγάλο βάθος, σχεδόν διπλάσιο του μεγίστου επιτρεπομένου, με κίνδυνο να συνθλιβεί από την πίεση. Μετά, το πλήρωμα άδειασε τα θαλασσοέρματα ανάγκης με αποτέλεσμα να εκτελέσει ταχύτατη ανάδυση στην επιφάνεια, χωρίς τη δυνατότητα να παραμένει σε βάθος περισκοπίου ή να καταδυθεί ξανά.
Μετά, με εντολή του κυβερνήτη του, Arezzo della Targia, το πλήρωμα προσπάθησε να ανοίξει πυρ με τα όπλα καταστρώματος, ένα πυροβόλο των 100 mm και ένα δίδυμο βαρύ πολυβόλο Breda των 13,2 mm. Ωστόσο, το καταιγιστικό πυρ από τα δύο αντιτορπιλικά που το καταύγαζαν με τους προβολείς τους σάρωσε το απροστάτευτο πλήρωμα με αποτέλεσμα το θάνατο του κυβερνήτη, του συγκυβερνήτη και δεκαέξι ακόμα μελών.
Τα δύο αντιτορπιλικά μοιράστηκαν τους επαίνους για τη βύθιση του υποβρυχίου με το “Βασίλισσα Όλγα” να λαμβάνει το παράσημο διακεκριμένων υπηρεσιών από τον βασιλιά της Βρετανίας και το HMS Petard τον Πολεμικό Σταυρό από τον βασιλιά Γεώργιο ΙΙ της Ελλάδος.
