Με τον ίδιο τον Χάουαρντ Χιουζ στα χειριστήρια, αποθαλασσώνεται για πρώτη φορά το τεράστιο υδροπλάνο H-4 Hercules, γνωστότερο με το προσωνύμιο “Spruce Goose”.
Το 8κινητήριο Η-4 κατασκευάστηκε ως το πρώτο αεροσκάφος στρατηγικών μεταφορών, για να παραδοθούν εφόδια και υλικό πάνω από τον Ατλαντικό αποφεύγοντας τον κίνδυνο των γερμανικών υποβρυχίων στον Β’ Παγκόσμιο, αλλά δεν κατόρθωσε να ολοκληρωθεί στην ώρα του. Αντιμετωπίζοντας προβλήματα λόγω του μεγέθους του και του υλικού του (ήταν κατασκευασμένο από ξύλο λόγω των πολεμικών περιορισμών στη χρήση αλουμινίου και με μέγεθος συγκρίσιμο του σημερινού Antonov An-225 και του Airbus A380-800, ενώ ήταν το μεγαλύτερο αεροσκάφος που είχε κατασκευαστεί ποτέ ως τότε), εξακολούθησε να προωθείται εξαιτίας της επιμονής και επιρροής του ιδιόρρυθμου μεγιστάνα Χιούζ, ιδιοκτήτη και διευθυντή της Hughes Aircraft Company.
Το Hercules (ο Χιούζ μισούσε το παρατσούκλι “Spruce Goose”), με μήκος πάνω από 66 μέτρα και εκπέτασμα 98, ήταν ένας γίγαντας που έμοιαζε βγαλμένος από μυθιστορήματα του Ιουλίου Βερν. Σε υπηρεσία θα ήταν ικανό να μεταφέρει 700 στρατιώτες με τον εξοπλισμό τους κάνοντας το C-47 Dakota να δείχνει σαν νάνος. Παρά την προσπάθεια του δημιουργού του, απογοήτευσε με τις επιδόσεις του στις 2 Νοεμβρίου 1947, διανύοντας μια απόσταση μικρότερη του ενός μιλίου και κατορθώνοντας να σηκωθεί μόλις 20 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.
Το αεροσκάφος αποσυναρμολογήθηκε και μεταφέρθηκε σε υπόστεγο της Hughes, ενώ ο ίδιος ο Χιουζ αντιμετώπισε έρευνα από την επιτροπή πολεμικών σχεδίων της Γερουσίας για κακοδιαχείριση των 23 εκατομμυρίων δολαρίων που δόθηκαν για την ανάπτυξη του “ιπτάμενου ξυλουργείου”, όπως κοροϊδευτικά το αποκαλούσαν. Το H-4 Hercules θα παρέμενε σε αποθήκευση, με τον Χιουζ να επιμένει στην “ανάστασή” του ως το τραγικό του τέλος το 1976. Σήμερα, διατηρείται στο Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος του Evergreen στο Όρεγκον.
