Κάπου 6.500 Αμερικανοί στρατιώτες συμμετέχουν σε γυμνάσια στην έρημο Νεβάδα εν μέσω εκρήξεων ατομικών όπλων, για να δοκιμαστεί η αντοχή του ανθρώπινου οργανισμού σε τέτοιο περιβάλλον πολέμου. Η δοκιμασία αυτή έγινε σε μια σειρά δοκιμών με την ονομασία Buster–Jangle, που περιλάμβαναν την έκρηξη 6 βομβών σε διάφορα ύψη (ακόμη μια βόμβα εξερράγη στην επιφάνεια του εδάφους).
Η πρώτη δοκιμή (Able) έλαβε χώρα στις 22 Οκτωβρίου 1951, με σκοπό να δοκιμαστεί η νέα μικρή βόμβα Mk-6 που περιείχε λιγότερο από 450 γραμμάρια πλουτωνίου. Η βόμβα που τοποθετήθηκε σε υπερυψωμένο ικρίωμα είχε αποτύχει να εκραγεί στις 19 Οκτωβρίου λόγω βλάβης σε καλωδιώσεις και τεχνικοί αναγκάστηκαν να την αποσυναρμολογήσουν και να την ξανασυνδέσουν. Η δεύτερη (Baker) στις 28 Οκτωβρίου και η τρίτη (Charlie) στις 30 Οκτωβρίου έγιναν με βόμβες Mk-4, που λειτουργούσαν όπως εκείνη του Ναγκασάκι.
Η τέταρτη δοκιμή (Dog) περιλάμβανε και 6.500 άνδρες του Στρατού και των Πεζοναυτών, που μετείχαν σε ασκήσεις σε σχετικά κοντινή απόσταση με το υλικό τους, ώστε να μελετηθεί η δράση τους σε πραγματικές συνθήκες πυρηνικού πολέμου. Ένα στρατόπεδο στήθηκε ακριβώς για αυτόν τον σκοπό, το Camp Desert Rock, όπου στάθμευαν οι δυνάμεις που θα ελάμβαναν μέρος στην άσκηση. Οι άνδρες διατάχθηκαν να προσεγγίσουν το “σημείο μηδέν”, όπου θα βομβαρδιζόταν με την ατομική βόμβα και να σκάψουν προστατευτικές θέσεις, στην ουσία ένα ρηχό χαράκωμα, για να αποφύγουν το ωστικό κύμα.
Στις 15:00 το μεσημέρι της 1ης Νοεμβρίου ένα αεροσκάφος άφησε μια βόμβα 21 κιλοτόνων στο “σημείο μηδέν”. Στους στρατιώτες δόθηκαν οδηγίες να καλυφθούν λίγο πριν την έκρηξη και να περιμένουν το ωστικό κύμα. Μόνο ένα ζευγάρι μαύρα γυαλιά παρασχέθηκε στους στρατιώτες ως προστατευτικό μέσο.
Δεν ήταν η τελευταία δοκιμή ατομικών όπλων με “ανθρώπινη συμμετοχή”. Αρκετές ακόμα ασκήσεις θα πραγματοποιηθούν ως το 1959 με τους στρατιώτες να δοκιμάζουν τακτικές κίνησης, κάλυψης, προετοιμασίας φαγητού, πλυσίματος και απολύμανσης και άλλων δραστηριοτήτων.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 14 Σεπτεμβρίου 1954: Τότσκογιε, άσκηση με ατομική βόμβα και πραγματικά θύματα
Αν και οι επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία ήταν γνωστές, οι επιτελείς θεωρούσαν πως ο στρατιώτης της νέας ατομικής εποχής όφειλε να είναι προετοιμασμένος για να ζήσει και να πολεμήσει σε έναν κόσμο που θα είχε μολυνθεί με ραδιενέργεια. Η πρακτική θα σταματήσει με την είσοδο στη δεκαετία του 1960. Σε ανάλογες ασκήσεις προέβησαν και οι Σοβιετικοί.