Ιδρύεται η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ) από τα κράτη της κεντρικής Ευρώπης (Γαλλία, Ιταλία, Δυτική Γερμανία και τη BE.NE.LUX. – Βέλγιο, Ολλανδία και Λουξεμβούργο). Ο σκοπός της ήταν η οργάνωση της παραγωγής των συγκεκριμένων βιομηχανιών στα χρόνια της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης.
Σε μια Ευρώπη κατεστραμμένη από τον πόλεμο με μεγάλη ανεργία και πολλούς άστεγους, η κατάργηση των δασμών και η ελεύθερη διακίνηση των δύο πιο σημαντικών τότε βιομηχανικών υλικών, του άνθρακα για θέρμανση και για τη λειτουργία των εργαοστασίων και του χάλυβα για κατασκευές υποδομών, άνοιξε το δρόμο για την επανέναρξη της μαζικής παραγωγής, για ευρεία ανοικοδόμηση και δημιουργία θέσεων εργασίας. Ταυτόχρονα, στηρίχθηκαν τα λιγότερο ανταγωνιστικά ανθρακωρυχεία και η μεταστέγαση ανθρακωρύχων. Το 1967, η ΕΚΑΧ ενσωματώθηκε-εξελίχθηκε στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ).
Η επιτυχία του πειράματος όμως έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία καθώς αυτό “γεννήθηκε” μετά από ένα εξοντωτικό Παγκόσμιο Πόλεμο, και κατάφερε ως ΕΟΚ και μετά ως Ευρωπαική Ένωση, να προωθήσει την οικονομική και πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης, που μέχρι τότε σπαρασσόταν από συνεχείς συγκρούσεις. Έτσι η ΕΚΑΧ “ανέτρεψε” την πολεμική ιστορία της ηπείρου μας, προσέφερε και ακόμη προσφέρει ως Ε.Ε. πολλές δεκαετίες ειρήνης και συνεργασίας, ενώ αποτελεί και υπόβαθρο για το επόμενο βήμα, αυτό της πλήρους ευρωπαικής ενοποιήσης.
