Πραγματοποιεί την πρώτη του πτήση το αναγνωριστικό μεγάλων υψών SR-71 Blackbird της Lockheed.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 1 Μαΐου 1960: Το επεισόδιο του U-2, η κατάρριψη του Gary Powers
Το περιστατικό της κατάρριψης του αεροσκάφους U-2 του Gary Powers το 1960 σήμανε συναγερμό στα αμερικανικά επιτελεία, αφού οι κατασκοπευτικές πτήσεις βρίσκονταν στο απόγειό τους και το επίπεδο της σοβιετικής αεράμυνας έδειχνε να ξεπερνά τις ικανότητες των αμερικανικών αεροσκαφών. Οι επιτελείς του Πενταγώνου απευθύνθηκαν στις αεροδιαστημικές εταιρείες για ένα νέας γενιάς αεροσκάφος που θα πετούσε πάνω και πέρα από τις δυνατότητες αναχαίτισης των σοβιετικών πυραύλων και θα είχε και ελάχιστο ίχνος στο ραντάρ. Οπότε, η ομάδα σχεδιαστών της Lockheed, στα εργαστήρια-θρύλος Skunk Works, βάλθηκε αμέσως να επιτύχει το ακατόρθωτο.
Ο Kelly Johnson, που ηγείτο του σχεδίου θυμάται με δέος: “Όλα έπρεπε να εφευρεθούν από την αρχή. Όλα!”. Το αεροσκάφος όφειλε να ξεπερνά σε ταχύτητα και ευελιξία ακόμα και τους τελευταίας τεχνολογίας πυραύλους. Αυτό μεταφράστηκε σε διατηρούμενη ταχύτητα 2,6 Mach (περίπου 3.200 χλμ./ώρα). Τα αεροσκάφη της εποχής επετύγχαναν τέτοιες ταχύτητες αλλά μόνο για ελάχιστο διάστημα και με τη χρήση μετάκαυσης. Το νέο αεροσκάφος όμως θα έπρεπε να πετά σε αυτή την ταχύτητα χωρίς μετάκαυση και για ώρες.
Ακόμα, η τριβή που αναπτυσσόταν στα υλικά από την αεροδυναμική αντίσταση έφτανε στο σημείο να εξαρθρώνει τα κομμάτια της ατράκτου και να λιώνει τα υλικά. Το αλουμίνιο απλά απορρίφθηκε και το τιτάνιο ήταν η μόνη λύση. Και τα κράματα τιτανίου, όμως, χρειάζονταν μεγάλη προσοχή κατά την κατασκευή τους, ενώ απαιτούσαν νέα εργαλεία.
Το σχέδιο της Lockheed ονομάστηκε Α-12 και πρωτοπέταξε στις 30 Απριλίου του 1962. Δυόμιση χρόνια μετά, το αεροσκάφος είχε εξελιχθεί στο SR-71, με δεύτερη θέση για τον χειριστή συστημάτων αναγνώρισης, περισσότερο καύσιμο για μεγαλύτερη εμβέλεια και εντελώς ανασχεδιασμένες επιφάνειες για να μειώσουν ακόμα περισσότερο το ίχνος αντανάκλασης στα ραντάρ.
Το νέο SR-71 πρωτοπέταξε σαν σήμερα στις 22 Δεκεμβρίου 1964. Ενσωμάτωνε πρωτοποριακές τεχνολογίες μείωσης ίχνους στο ραντάρ, όπως επίχρισμα υλικού απορρόφησης ακτινοβολίας και κατάφερε εντυπωσιακές επιδόσεις ταχύτητας (με μέγιστη τα 3,3 Mach στα 80.000 πόδια) και ύψους πτήσης (μέγιστο στα 85.000 πόδια).
32 αεροσκάφη κατασκευάστηκαν συνολικά με τα 12 από αυτά να έχουν χαθεί σε ατυχήματα και κανένα σε επιχειρησιακή δράση. Αν ένας πύραυλος εκτοξευόταν εναντίον του, ο χεριστής απλά επιτάχυνε και ανερχόταν σε μεγαλύτερο ύψος. Κατά την τελετή απόσυρσής του, το 1993, το τελευταίο αεροσκάφος πέταξε από το Λος Άντζελες στην Ουάσινγκτον για να προστεθεί στη συλλογή Αεροπορίας και Διαστήματος του ινστιτούτου Smithsonian, καλύπτοντας την απόσταση από τον Ειρηνικό στον Ατλαντικό μέσα σε 67 λεπτά.
The Untouchables: 8+1 πράγματα για το SR-71 που… απαγορευόταν να ρωτήσετε
