Σε μια προσπάθεια να ελέγξουν κάποια από τα διαφιλονικούμενα νησιά Παρασέλ, στη Νότια Κινεζική Θάλασσα, νοτιοβιετναμικές δυνάμεις (τέσσερις ελαφρές φρεγάτες και κορβέτες, μια διμοιρία κομάντος του ναυτικού και ομάδα υποβρυχίων καταστροφών) επιτέθηκαν σε κάποιες νησίδες.
Τα νησιά Παρασέλ (αρχιπέλαγος του Παράκελσου, όπως το αποκαλούσαν παλιοί ελληνικοί χάρτες), είναι μια συστάδα μικρών ακατοίκητων μικρονησίδων που βρίσκεται σε περίπου ίση απόσταση από τις ακτές της Κίνας και του Βιετνάμ (200 ναυτικά μίλια από κάθε ακτή) στη Νότια Κινεζική Θάλασσα. Αν και δεν ήταν σαφές σε ποιά χώρα ανήκαν, αν ανήκαν ποτέ, έγιναν αντικείμενο αντιδικίας, όταν η αποικιακή Γαλλία διεκδίκησε την κυριαρχία σε αυτά και τα ενέταξε στην Ινδοκίνα που ήταν υπό τον έλεγχό της.
Η κίνηση συνάντησε τις αντιδράσεις τόσο της Κίνας όσο και της Ιαπωνίας αλλά η έκρηξη του Ιαπωνοκινεζικού πολέμου το 1932 αποσόβησε το θέμα. Ας σημειωθεί πως η Γαλλία είχε αναγνωρίσει την κινεζική κυριαρχία στα νησιά Παρασέλ και Σπράτλυ με αντάλλαγμα να αναγνωρίσει η Κίνα τη δική της κυριαρχία στην Ινδοκίνα. Το θέμα ξεχάστηκε με την κατάκτηση της Ινδοκίνας και μεγάλου μέρους της Κίνας από τα ιαπωνικά στρατεύματα στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά επανήλθε σταδιακά μετά το τέλος του. Η λήξη του βρήκε δύο Κίνες, μια εθνικιστική, κατάλοιπο της προπολεμικής εποχής και μια κομμουνιστική, η δύναμη της οποίας βαθμιαία αυξανόταν.
Τα νησιά Παρασέλ δέχτηκαν κινεζικές εθνικιστικές φρουρές περνώντας στην κυριαρχία της Ταϊβάν. Στη δεκαετία του 1950, όμως, οι δυνάμεις της Ταϊβάν εγκατέλειψαν σειρά νησιών μακρυά από την περιοχή τους, μεταξύ αυτών και των Παρασέλ, ενώ η γαλλική Ινδοκίνα έπαψε να υπάρχει. Έτσι, κινεζικές κομμουνιστικές φρουρές τοποθετήθηκαν σε κάποια από τα νησιά και το καθεστώς αυτό παρέμεινε για 20 περίπου χρόνια.
Στις 16 Ιανουαρίου του 1974, πλοίο της Δημοκρατίας του Νοτίου Βιετνάμ με Βιετναμέζους και Αμερικανούς αξιωματικούς, έπλευσε κοντά στα νησιά εντοπίζοντας δυο θωρακισμένες λέμβους και οχυρές θέσεις στις ακτές. Την επομένη, στολίσκος 4 ελαφρών φρεγατών του Ναυτικού του Νοτίου Βιετνάμ έφτασε για να καταλάβει τα νησιά αποβιβάζοντας μια διμοιρία βατραχανθρώπων του βιετναμικού ναυτικού χωρίς αντίσταση.
Δυο μέρες μετά, οι βιετναμικές δυνάμεις ήρθαν αντιμέτωπες με στολίσκο τεσσάρων κινεζικών περιπολικών των 50 μέτρων και αριθμό άλλων πλοιαρίων με δύο τάγματα πεζοναυτών και άγνωστο αριθμό από πολιτοφύλακες. Οι Βιετναμέζοι στρατιώτες βρέθηκαν υπό τα πυρά κινεζικών δυνάμεων και καθηλώθηκαν, ενώ οι πυροβολισμοί τράβηξαν την προσοχή κι άλλων παρακείμενων πολεμικών σκαφών της Λαϊκής Κίνας, που εισήλθαν στην περιοχή και ενεπλάκησαν με τα βιετναμικά πλοία.
Από την ανταλλαγή πυρών, μια ελαφρά κορβέτα του Βιετνάμ βυθίστηκε και τρεις φρεγάτες έπαθαν ζημιές έναντι τεσσάρων κινεζικών περιπολικών με σοβαρές ζημιές. Οι Βιετναμέζοι είχαν 96 νεκρούς και τραυματίες έναντι 85 Κινέζων, ενώ 48 Βιετναμέζοι αιχμαλωτίστηκαν. Στο τέλος της μέρας, οι Βιετναμέζοι υποχώρησαν ενώ την επομένη κινεζικά βομβαρδιστικά εκκαθάρισαν θυλάκους αντίστασης και η αμφίβια απόβαση που έλαβε χώρα αμέσως μετά αποκατέστησε την κινεζική κυριαρχία.
