Το FNLC (Εθνικό-Απελευθερωτικό Μέτωπο του Κονγκό), ήταν μια παραστρατιωτική οργάνωση με κομμουνιστική ατζέντα και δράση το οποίο είχε ιδρυθεί το 1967 και είχε ως κύριο στόχο την ανατροπή του καθεστώτος Μομπούτου στο Ζαΐρ. Έδρα του ήταν η γειτονική Αγκόλα. Από το Μάρτιο του 1978 επικεφαλής του κινήματος έκαναν συσκέψεις με Αλγερινούς και Ανγκολέζους αξιωματούχους, με στόχο την προετοιμασία εισβολής στο Ζαΐρ. Πίσω από τις κινήσεις βρισκόταν η Σοβιετική Ένωση που εποφθαλμιούσε τα πλούσια σε ράδιο, ουράνιο, χαλκό και κοβάλτιο ορυχεία του Ζαΐρ (την εποχή εκείνη η ΕΣΣΔ αγόραζε όλα τα αποθέματα κοβαλτίου στην παγκόσμια αγορά) ενισχύοντας τους αντάρτες με συμβούλους, πληροφορίες και όπλα.
Τελικά, στις 11 Μαΐου 1978, 3-4 χιλιάδες αντάρτες του FNLC εισέβαλαν στο Νότιο Ζαΐρ και κατέλαβαν την πλούσια και στρατηγικής σημασίας πόλη του Κολουέζι συλλαμβάνοντας πολλούς Ευρωπαίους πολίτες. Επέμβαση του Ζαΐρινού στρατού και αλεξιπτωτιστών στις 15 του μηνός οδήγησε σε καταστροφές και εκτελέσεις ομήρων προκαλώντας την έντονη αντίδραση της Δυτικής κοινής γνώμης.
Αξιωματούχοι από τη Γαλλία και το Βέλγιο συναντήθηκαν στη Δυτική Γερμανία για να οργανώσουν επέμβαση αλλά τα σχέδια κοινής δράσης ναυάγησαν καθώς οι Γάλλοι επικεντρώνονταν στην εξουδετέρωση της απειλής των ανταρτών ενώ οι Βέλγοι στην εκκένωση των ομήρων.
Στις 15 Μαΐου, ήδη οι περισσότεροι αντάρτες αποχώρησαν αφήνοντας μια φρουρά 500 ανδρών περίπου, υπό τη διοίκηση Κουβανών «συμβούλων». Στις 17 του μήνα, το 2ο Σύνταγμα Αλεξιπτωτιστών της γαλλικής Λεγεώνας των Ξένων μετακινήθηκε με πολιτικά αεροσκάφη από την Κορσική στο Κογκό ενώ το βελγικό σύνταγμα κομμάντο-αλεξιπτωτιστών μεταφέρθηκε σε άλλη τοποθεσία στην ίδια χώρα.
Το μεσημέρι της 19ης Μαΐου, το πρώτο κύμα λεγεωναρίων εκτέλεσε πολεμικό άλμα στον παλιό ιππόδρομο της πόλης και ενεπλάκη με στοιχεία των ανταρτών ελέγχοντας ένα μέρος της. Ακολούθησαν άλματα τη νύχτα και την επομένη από γαλλικά C-160 και κογκολέζικα C-130 ενισχύοντας τις αρχικές δυνάμεις και ελέγχοντας μεγαλύτερα τμήματα της πόλης. Την ίδια μέρα (20 Μαΐου) προσγειώθηκαν και οι Βέλγοι αλεξιπτωτιστές σε άλλο σημείο.
Παρά την αντίσταση με χρήση ελαφρών τεθωρακισμένων AML από τους αντάρτες, οι αλεξιπτωτιστές επικράτησαν εντός δύο ημερών σταματώντας τις σφαγές και εκκενώνοντας 2.800 Ευρωπαίους. Οι επιχειρήσεις Bonite (αργότερα μετονομάστηκε σε Léopard) των Γάλλων και Red Bean των Βέλγων έθεσαν τέρμα στην επιδρομή και πιθανώς απόσπαση της πλούσιας επαρχίας του Νοτίου Ζαΐρ από τους αντάρτες, ενώ σταμάτησαν την εθνοκάθαρση, κυρίως των Ευρωπαίων κατοίκων.
Ένα μήνα μετά, οι ευρωπαϊκοί στρατοί αντικαταστάθηκαν από μια κοινή αφρικανική δύναμη (Force Interafricaine) από το Μαρόκο, τη Σενεγάλη, το Τόγκο και την Γκαμπόν. Η αδυναμία του Ζαϊρινού στρατού να αντιδράσει αποτελεσματικά οδήγησε σε συνεργασία με τον γαλλικό στρατό και μεγάλα συμβόλαια όπλων με γαλλικές εταιρίες.
