Το τείχος του Βερολίνου καταρρέει ως αποτέλεσμα μιας… παρεξήγησης. Είχε εγερθεί από την κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας για να αποτρέψει τους πολίτες του Ανατολικού Βερολίνου από το να διαφεύγουν από τη χώρα. Με τα χρόνια είχε καταστεί ένα από τα πιο καλά φρουρούμενα συστήματα οχυρώσεων στον πλανήτη. Αλλά ήδη στα μέσα του 1980 το μίσος των πολιτών της Ανατολικής Γερμανίας εναντίον του είχε γίνει περισσότερο από φανερό.
To 1989 όμως οι “κραδασμοί” στο Ανατολικό Μπλοκ δεν μπορούσαν να κρυφτούν. Και στην Ανατολική Γερμανία είχε εμφανιστεί κύμα εξόδου προς τη Δύση μέσω των ανοιχτών συνόρων της Ουγγαρίας, ενώ ανάλογες κινήσεις γίνονταν και προς την Τσεχοσλοβακία.
Νωρίς το βράδυ της 9ης Νοεμβρίου 1989 το ανώτερο κομματικό στέλεχος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Günter Schabowski, σε ζωντανή τηλεοπτική συνέντευξη ανέφερε την κατάργηση των ελέγχων στα σημεία εισόδου/εξόδου κατά μήκος του τείχους. Επρόκειτο για γκάφα, αφού στην πραγματικότητα θα γινόταν μόνο μια αναθεώρηση των ελέγχων, που θα ανακοινωνόταν αργότερα.
Γρήγορα, εκατοντάδες και αργότερα χιλιάδες Ανατολικογερμανοί συγκεντρώθηκαν στα σημεία ελέγχου απαιτώντας να περάσουν στη Δύση «όπως είπε ο Schabowski» με τους φύλακες να αδυνατούν να τους σταματήσουν, αφού δεν είχαν λάβει ενημέρωση. Την ίδια στιγμή πλήθος μαζευόταν και από την δυτική πλευρά. Τελικά η πίεση ήταν τόσο μεγάλη που στις 11 το βράδυ περίπου οι ανατολικογερμανοί φύλακες αναγκάστηκαν να ανοίξουν τα σημεία ελέγχου, με τον κόσμο να περνά και από τις δυο πλευρές σε ένα γενικευμένο χάος αλλά και γιορτή για την απρόσμενη εξέλιξη. Και λίγο μετά άρχισε η κατεδάφιση των οχυρώσεων και των τειχών και από τις δύο πλευρές, χωρίς κανείς να μπορεί να ελέγξει τίποτα.
Έτσι η διαίρεση της Γερμανίας και του Βερολίνου, που σφράγισε και χαρακτήρισε τον Ψυχρό Πόλεμο, τέλειωσε κάτω από τον ήχο των συνθημάτων και των σφυριών που γκρέμιζαν το τσιμεντένιο τείχος κομμάτι-κομμάτι, σε μια έκφραση μακροχρόνιας καταπιεσμένης αγανάκτησης.
