Σε μια εξαιρετικά σπάνια περίπτωση στην ιστορία της αεροπορίας, όπου “όλα πήγαν κατ’ευχήν”, ο κυβερνήτης Chesley “Sully” Sullenberger κατορθώνει μια απόλυτα επιτυχημένη αναγκαστική προσυδάτωση ενός Airbus A320 από χαμηλό ύψος, στα παγωμένα νερά του ποταμού Hudson, στη Νέα Υόρκη.
Η πτήση 1549 της US Airways, είχε απογειωθεί κανονικά στις 15:25 το απόγευμα εκείνης της μέρας από το αεροδρόμιο La Guardia με προορισμό το Charlotte της Βόρειας Καρολίνας μεταφέροντας 150 επιβάτες και πενταμελές πλήρωμα. Ενώ έπαιρνε ύψος, δύο περίπου λεπτά μετά την απογείωση διασταυρώθηκε με ένα σμήνος χήνες. Η περίπτωση θα μπορούσε να διεκδικήσει βραβείο στους εφιάλτες κάθε κυβερνήτη: με το αεροσκάφος έμφορτο, χωρίς αρκετό ύψος και ταχύτητα, οι δύο κινητήρες αναρρόφησαν πτηνά και σταμάτησαν, αφήνοντας το Α320 να ανεμοπορεί.
Ο κυβερνήτης, Sully Sullenberger και ο συγκυβερνήτης του, Jeffrey B. Skiles, αφού προσπάθησαν να επανεκκινήσουν αρκετές φορές τους κινητήρες χωρίς αποτέλεσμα και βλέποντας την προοπτική να καταπέσουν σε κατοικημένη περιοχή, αν προσπαθούσαν να επιστρέψουν χωρίς ισχύ και από τόσο χαμηλό ύψος, ακολούθησαν το ένστικτό τους. Οπότε με κατάλληλες ενέργειες μπόρεσαν να ευθυγραμμίσουν το αεροσκάφος με τον ποταμό Hudson εκτελώντας μια προσυδάτωση στα νερά που θα ζήλευαν και τα εγχειρίδια. Αμέσως, με τη βοήθεια του πληρώματος, οι διαδικασίες εγκατάλειψης που ποτέ δεν προσέχει κανείς στη διάρκεια της απογείωσης εφαρμόστηκαν, οι επιβάτες κατευθύνθηκαν στις εξόδους κινδύνου, πέρασαν από τις πνευστές τσουλήθρες στις πτέρυγες και διασώθηκαν από τα παραπλέοντα σκάφη και πλοιάρια που έσπευσαν αμέσως.
Γράφουμε “το ένστικτο”, σαν μια μαγική λέξη, με ελάχιστο νόημα για πολλούς, αλλά πίσω της υπήρχε πολύ παρελθόν: ο 57χρονος κυβερνήτης Sully Sullenberger ήταν πρώην πιλότος της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ και βετεράνος των πολιτικών αερογραμμών με 20.000 ώρες πτήσης στο ενεργητικό του. Ήταν, επίσης, από ειρωνεία της μοίρας, εκπαιδευτής σε πτήσεις με ανεμοπλάνα. Ο 49χρονος συγκυβερνήτης του Jeffrey Skiles, είχε επίσης πολύ εντυπωσιακό φάκελο.
Αν και το La Guardia επέμενε στην επιστροφή της πτήσης 1549 στο διάδρομό του, η εμπειρία του κυβερνήτη και η κατάσταση όπως παρουσιαζόταν μπροστά του, τον οδήγησαν να απορρίψει αυτήν την προοπτική, όπως και ένα εναλλακτικό αεροδρόμιο στο New Jersey, που έκρινε ανέφικτο να κατορθώσει να φτάσει. Το A320 ευθυγραμμίστηκε με το ποτάμι, μείωσε την ταχύτητα με χρήση των αεροφρένων και ετοιμάστηκε για την επαφή με το νερό. Στις 15:29 η φωνή του ακούστηκε να λέει: “brace for impact” (ετοιμαστείτε για πρόσκρουση).
Τρεισήμισι λεπτά: τόσο χρειάστηκε από τη στιγμή που διασταυρώθηκαν με τις χήνες ως τη επαφή με το νερό και σε αυτόν τον χρόνο οι χειριστές έπρεπε να εκτιμήσουν την κατάσταση, να προβούν στις προβλεπόμενες ενέργειες, να ενημερώσουν τον πύργο ελέγχου, να εκτιμήσουν τις εναλλακτικές τους, να επιλέξουν την καταλληλότερη από αυτές, ενημερώνοντας ταυτόχρονα πλήρωμα, επιβάτες και ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας. Με πέντε μόλις σοβαρούς τραυματισμούς, καμία απώλεια, η τέλεια σχεδόν προσυδάτωση εμπίπτει στην κατηγορία του θαύματος -με μεγάλη δόση ικανότητας και εμπειρίας να κρύβονται από πίσω της.
Η Αμερικανική Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (FAA) δεν το είδε έτσι. Ακολουθώντας μια μάλλον τυπική διαδικασία απενημέρωσης οι δύο χειριστές ανακρίθηκαν διεξοδικά και οι συνομιλίες από τον ασύρματο και το “μαύρο κουτί” αναλύθηκαν. Το ίδιο το αεροσκάφος ανασύρθηκε μέσα σε λίγες μέρες και εξετάστηκε από ειδικούς, που εντυπωσιάστηκαν από το ότι η άτρακτος ήταν ακέραια μετά το περιστατικό. Η επιτροπή ατυχημάτων (National Transportation Safety Board) συνέχισε να επιμένει πως υπήρχαν εναλλακτικές προσγείωσης σε κοντινό αεροδρόμιο. Στις έρευνες κλήθηκαν και Ευρωπαίοι εμπειρογνώμονες από την αντίστοιχη Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Αεροπορικής Ασφάλειας (EASA) και τη γαλλική υπηρεσία διερεύνησης αεροπορικών ατυχημάτων (BEA), καθώς το αεροσκάφος είχε συναρμολογηθεί στις γαλλικές εγκαταστάσεις της Airbus.
Κατά τη διάρκεια της διερεύνησης προβλήθηκαν προσομοιώσεις με πιλότους να προσπαθούν να προσγειώσουν τα A320 στα αεροδρόμια La Guardia και Teterboro. Λιγότερες από τις μισές από τις προσπάθειες των χειριστών αυτών ήταν επιτυχείς, ενώ οι προσομοιώσεις κρίθηκαν αργότερα “μη ρεαλιστικές”. Με χαρακτηριστική δυσκολία, η επιτροπή κατέληξε πως οι Sullenberger και Skiles πήραν τελικά τη σωστή απόφαση και προέβησαν στις κατάλληλες ενέργειες.
Το πόρισμα ανέφερε πως “η εισροή μεγάλων πτηνών μέσα σε καθένα από τους κινητήρες κατέληξε σε μια σχεδόν ολική απώλεια ώσης και στους δύο” και απέδωσε την επιτυχία σε τέσσερις παράγοντες: την ορθή κρίση και άψογη συνεργασία από το πλήρωμα (που ενεργοποίησε αμέσως την εφεδρική μονάδα ισχύος και κατευθύνθηκε προς αναγκαστική προσυδάτωση στον Hudson), την καλή συμπεριφορά του Airbus A320 που έχει ειδική μέριμνα για πτήσεις πάνω από θάλασσα, την απόδοση του εκπαιδευμένου πληρώματος κατά τη διαδικασία πρόσκρουσης και εκκένωσης του αεροσκάφους και την εγγύτητα πολλαπλών πλοιαρίων στον ποταμό κοντά στο σημείο που σταμάτησε το αεροπλάνο, γεγονός που οδήγησε στην άμεση και έγκαιρη διάσωση των 155 επιβαινόντων.
Πλήρωμα και χειριστές έγιναν δίκαια ήρωες ενώ η φράση “το θαύμα στον ποταμό Hudson” ανήκει στον κυβερνήτη της Νέας Υόρκης, David Paterson, και πέρασε αμέσως στα ΜΜΕ. Το πλήρωμα αναφέρθηκε από τον πρόεδρο Τζωρτζ Μπους ως παράδειγμα που εμπνέει για τις ικανότητες και τον ηρωϊσμό του, ενώ ο Μπαράκ Ομπάμα, που ορκίστηκε επίσημα 5 μέρες μετά, τους κάλεσε στην ορκομωσία του και τους συνεχάρη. Ανάλογες τιμές έλαβαν και από τοπικούς άρχοντες και αρχές. Το Α320 του περιστατικού συναρμολογήθηκε και εκτίθεται σήμερα στο Μουσείο Αεροπορίας των Carolinas. To περιστατικό έγινε και ταινία με πρωταγωνιστές τους Tom Hanks και Aaron Eckhart (Sully: Miracle on the Hudson – 2016).
