Η Μακεδονική Δυναστεία είχε απλώσει την κυριαρχία της πάνω στο μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας. Όμως η είδηση του θανάτου του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 323 π.Χ., ώθησε πολλές πόλεις-κράτη να επαναστατήσουν, ξεκινώντας τον Λαμιακό Πόλεμο, όπως αποκαλέστηκε.
Αρχικά, σημείωσαν σημαντικές επιτυχίες, νικώντας τις δυνάμεις του Αντιπάτρου στην Ηράκλεια και χτίζοντας έναν σημαντικό συνασπισμό υπό την ηγεσία της Αθήνας και τη συμμετοχή της Κορίνθου, της Αχαΐας κι άλλων. Οι αρχικές ήττες των Μακεδόνων, οφείλονταν στο γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος των στρατευμάτων τους και το πιο έμπειρο, υπηρετούσε στα βάθη της Ασίας.
Σταδιακά ενισχύσεις άρχισαν να καταφτάνουν, κυρίως από τη δυτική Μ. Ασία, νικώντας τον αντιμακεδονικό συνασπισμό στη ναυμαχία των Εχινάδων. Τον Αύγουστο του 322 π.Χ., νέες ενισχύσεις υπό τον Κρατερό, ανέβασαν την αναλογία σε 2 προς 1 υπέρ των Μακεδόνων.
Στην Κραννώνα στη Θεσσαλία, 60.000 Μακεδόνες παρατάχθηκαν κατά 29.000 συμμάχων νικώντας τους αλλά χωρίς να κατορθώσουν να τους καταστρέψουν. Διατηρώντας ισχυρό στρατό, οι σύμμαχοι αναζήτησαν διαπραγμάτευση που ο Αντίπατρος απέρριψε, επιζητώντας να τους διασπάσει συνομιλώντας με κάθε πόλη-κράτος ξεχωριστά. Αν και οι σύμμαχοι τον απέκρουσαν αρχικά, ο μακεδονικός στρατός συνέχισε τις επιχειρήσεις καταλαμβάνοντας αρκετές πόλεις του συνασπισμού και προτείνοντας ξεχωριστές συμφωνίες ειρήνευσης, επιτυγχάνοντας τη λήξη του πολέμου το ίδιο έτος.
