Επιδιώκοντας από την αρχή των επιχειρήσεων του Δευτέρου Βαλκανικού Πολέμου να μπλοκάρει την έξοδο των Βουλγάρων στο Αιγαίο και να διευκολύνει τις επιχειρήσεις του στρατού, το ελληνικό Ναυτικό επιχειρεί αποκλεισμό των ακτών της ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης, από τις εκβολές του Στρυμόνα ως τον Έβρο.
Χρησιμοποιώντας την Θάσο ως ορμητήριο, το θωρηκτό “Ύδρα”, τα αντιτορπιλικά “Δόξα”, “Ιέραξ” και “Πάνθηρ” καθώς και επιταγμένα μεταγωγικά κινήθηκαν προς την Κεραμωτή, απέναντι από τη Θάσο. Η κίνηση παραπλάνησε τους Βουλγάρους που πίστεψαν πως μια απόβαση στα νώτα της στρατιάς τους ήταν επικείμενη. Ασφαλώς, επρόκειτο για τέχνασμα του ναυτικού, αφού δεν υπήρχε πεζικό διαθέσιμο και τα μεταγωγικά ήταν κενά.
Παρόλα αυτά, οι Βούλγαροι εκκένωσαν την Καβάλα, το μεγαλύτερο λιμάνι μετά τη Θεσσαλονίκη και με αποβίβαση αγημάτων ναυτών η πόλη απελευθερώθηκε. Η επιτυχία αυτή θα στερήσει τους Βουλγάρους από ένα σημαντικό έρεισμα, αφήνοντάς τους μόνο το Δεδέαγατς (Αλεξανδρούπολη) στο Αιγαίο, που ως λιμάνι είχε μικρή αξία.
